Wniosek w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zarządza: odmówić sprostowania i uzupełnienia protokołu rozprawy.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. B. o sprostowanie i uzupełnienie protokołu rozprawy z dnia 8 lutego 2018 r. w sprawie z Jej skargi na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę zarządza: odmówić sprostowania i uzupełnienia protokołu rozprawy.

Uzasadnienie

W dniu 14 lutego 2018 r. E. B. złożyła do Sądu wniosek o sprostowanie i uzupełnienie protokołu rozprawy z dnia 8 lutego 2018 r. poprzez zamieszczenie zapisu "zarzutu skarżącej o niekompletności oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz fałszywym oświadczeniu inwestora, że jest właścicielem działek, gdy tymczasem jest użytkowaniem wieczystym. St. Inspektor W. P. odpowiedziała, że użytkowanie wieczyste jest to samo co własność oraz, że inwestor ma przyłącza".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", strony mogą żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu na następnym posiedzeniu, nie później jednak niż w terminie trzydziestu dni od dnia posiedzenia, z którego sporządzono protokół. Od zarządzenia przewodniczącego strony mogą odwołać się do sądu w terminie siedmiu dni od doręczenia im zarządzenia.

Sprostowanie oznacza poprawienie, skorygowanie tego, co zostało w protokole zapisane. Może nastąpić przez zamianę określonej treści na inną lub wykreślenie konkretnego fragmentu. Uzupełnienie natomiast oznacza dodanie jakiejś treści, która nie została uwzględniona. Uzupełnienie czyni protokół zupełnym, kompletnym (por. Komentarz do art.103 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Bogusław Dauter, lex 2016).

Elementy składowe protokołu określa art. 101 p.p.s.a. Zgodnie z § 1 tego przepisu protokół powinien zawierać:

1) oznaczenie sądu, miejsca i daty posiedzenia, imiona i nazwiska sędziów, protokolanta, prokuratora, stron, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz oznaczenie sprawy i wzmiankę co do jawności;

2) przebieg posiedzenia, w szczególności wnioski i twierdzenia stron, wymienienie zarządzeń i orzeczeń wydanych na posiedzeniu oraz stwierdzenie, czy zostały ogłoszone; jeżeli sporządzenie odrębnej sentencji orzeczenia nie jest wymagane, wystarcza zamieszczenie w protokole treści samego rozstrzygnięcia; zamiast podania wniosków i twierdzeń można w protokole powołać się na pisma przygotowawcze;

3) czynności stron mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że aczkolwiek żądanie Skarżącej z dnia 14 lutego 2018 r. o uzupełnienie i sprostowanie protokołu rozprawy z dnia 8 lutego 2018 r. zostało wniesione w terminie ustawowo przewidzianym, tym nie mniej nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż treść tego dokumentu odpowiada wymogom stawianym w art. 101 § 1 p.p.s.a., jest zupełna i kompletna oraz odzwierciedla przebieg posiedzenia.

Podkreślenia wymaga, czego nie dostrzega Skarżąca, że w świetle art. 101 § 1 p.p.s.a., protokół rozprawy winien być sporządzony pod nadzorem przewodniczącego, a nie pod dyktando stron. Jeśli zatem strona w swoich oświadczeniach zawiera elementy niemające żadnego znaczenia dla sprawy, prawem przewodniczącego jest ich pominięcie w protokole, ponieważ oświadczenia i wnioski stron w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie mają charakteru zeznań i żaden przepis ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie wymaga dosłownego ich protokołowania.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, w którym przyjmuje się, że protokół rozprawy nie służy odzwierciedleniu wszystkich oświadczeń i twierdzeń stron wypowiedzianych na rozprawie w dosłownym i szczegółowym ich brzmieniu. Żądanie uzupełnienia protokołu przez podanie w nim wszystkich uwag strony, wypowiadanych na rozprawie nie znajduje uzasadnienia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1970 r., III CRN 323/69, Lex nr 6676, postanowienie NSA z dnia 14 lipca 2009 r., I OSK 889/08, postanowienie NSA z dnia 17 lutego 2011r., I OSK 1706/10, Lex nr 783716, postanowienie NSA z dnia 13 kwietnia 2011r., II GZ 185/11, Lex nr 1081667). Wystarczające jest, gdy protokół rozprawy zawiera przebieg posiedzenia, w szczególności wnioski i twierdzenia stron mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

W niniejszej sprawie istotne dla sprawy wypowiedzi zostały w sposób zwięzły i czytelny odnotowane w przedmiotowym protokole, a treść wniosku nie wskazuje na potrzebę jego uzupełnienia.

W tym stanie rzeczy, Sąd ze względu na brak podstaw do sprostowania i uzupełnienia protokołu rozprawy, zarządził jak na wstępie stosownie do art. 103 p.p.s.a.

Strona 1/1