Wniosek w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie skargi Pana W. K.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika strony skarżącej - radcy prawnego H. S. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 1313/12 wydanego w sprawie ze skargi Gminy Miasto Szczecin na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 18 października 2012 r. nr NK-3.4131.361.2012.WE w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie skargi Pana W. K. p o s t a n a w i a: uzupełnić wyrok w ten sposób, że dotychczasową sentencję oznacza jako pkt I i dodaje pkt II w brzmieniu: "II. zasądza od Wojewody Zachodniopomorskiego na rzecz Gminy Miasto Szczecin kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania."

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 1313/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy Miasto na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie skargi Pana W.K., uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.

Pismem z dnia [...] r. pełnomocnik strony skarżącej, radca prawny H.S., na podstawie art. 157 § 1 w związku z art. 209 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej zwanej "P.p.s.a."), wniósł o uzupełnienie wyroku z dnia 20 marca 2013 r. o rozstrzygnięcie w sprawie zwrotu skarżącej kosztów postępowania. Pełnomocnik wyjaśnił, że ww. wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, pomimo że w skardze złożono wniosek o zasądzenie zwrotu tych kosztów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 157 § 1 P.p.s.a, strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie dotyczy wyłącznie kosztów (art. 157 § 2 i § 3 P.p.s.a.).

Z kolei w myśl art. 200 P.p.s.a., w przypadku uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia spraw.

Zgłoszenie przez stronę wniosku o przyznanie należnych kosztów, powinno nastąpić najpóźniej przez zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia (art. 210 § 1 P.p.s.a.). Wniosek strony o zwrot kosztów sąd obowiązany jest przy tym rozstrzygnąć w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę (art. 209 P.p.s.a.).

Zgodnie z art. 205 § 2 P.p.s.a., do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony .

Stosownie do treści § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.), zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia ww. opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4 rozporządzenia. Opłata ta nie może być jednocześnie wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W myśl § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia stawka minimalna za czynności pełnomocnika w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji wynosi 240 złotych.

W kontekście przywołanych unormowań wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Sąd w treści wyroku z dnia 20 marca 2013 r., sygn. II SA/Sz 1313/12 nie zawarł rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, choć pełnomocnik strony skarżącej w złożonej do Sądu skardze zawarł stosowny wniosek. Z tego względu wniosek pełnomocnika strony skarżącej o uzupełnienie treści wyroku uznać należy za zasadny.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 157, art. 209 oraz art. 205 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z § 2 ust. 1 i 2 oraz § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, należało uzupełnić wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 1313/12, poprzez dodanie pkt. II o zasądzeniu od Wojewody zwrotu koszów postępowania obejmujących wpis sądowy uiszczony od skargi w kwocie 300 zł oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 240 zł.

Strona 1/1