Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk - Meder po rozpatrzeniu w dniu 16 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Wojewoda utrzymała w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] r. Nr [...] orzekającą o wymeldowaniu M. C. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego położonego przy ul. [...] w [...] .

M. C. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na opisaną wyżej decyzję. Jednocześnie skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek podniósł, że wykonanie zaskarżonej decyzji doprowadzi do spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oraz znacznej szkody, wynikających z konieczności zameldowania w innym miejscu oraz wymiany dowodu osobistego, co w jego ocenie jest problematyczne i będzie się wiązać ze zbędnymi na obecnym etapie formalnościami i kosztami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 j.t.) zwanej w dalszej części "P.p.s.a." wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże odstępstwo od tej ogólnej reguły przewiduje przepis art. 61 § 3 tej ustawy, w myśl którego po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W orzecznictwie zostało wyrażone stanowisko, zgodnie z którym w art. 61 § 3 ustawy chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia (por. postanowienie NSA z dnia 17 października 2007 r. sygn. akt I OZ 786/07, publ. na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Jak wynika z przytoczonej powyżej regulacji prawnej, warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu spoczywa na wnioskodawcy, który obowiązany jest uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi może spowodować dla niego skutki, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a. Nie wystarczy zatem ogólny wywód strony. Jej twierdzenia powinny wyjaśniać na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, a także znajdować potwierdzenie w dokumentach dotyczących jej sytuacji finansowej i majątkowej.

Wnioskodawca, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, kwalifikowane skutki związane z wykonaniem zaskarżonej decyzji wiąże z problematycznymi i zbędnymi, w jego ocenie, formalnościami i kosztami związanymi z koniecznością zameldowania w innym miejscu i wymianą dowodu osobistego.

Argumenty odnoszące się do ogólnie ujętych "problematycznych i zbędnych formalności", zdaniem Sądu, nie stanowią okoliczności będących podstawą zastosowania ochrony tymczasowej.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na pogląd wyrażony w orzecznictwie sądów administracyjnych, zgodnie z którym wywody zawarte we wniosku winny być połączone z niezbędnym odwołaniem się do materiałów źródłowych oraz skonkretyzowanych wystarczająco danych obrazujących sytuację strony (por. postanowienie NSA z dnia 16 kwietnia 2009 r. sygn. akt II GSK 257/09, publ. LEX nr 575347).

Ponadto podkreślenia wymaga, że na mocy art. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2009 r., Nr 39, poz. 306) uchylono z dniem 1 stycznia 2010 r. art. 36 a ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) stanowiący podstawę prawną żądania opłaty za wydanie dowodu osobistego. Wobec powyższego od dnia 1 stycznia 2010 r. wydanie dowodu osobistego następuje bezpłatnie.

W świetle oświadczenia strony o poniesieniu nieokreślonych kosztów należy stwierdzić, że M. C. nie uargumentował dostatecznie swojego wniosku, bowiem nie wskazał z jakimi sytuacjami wiąże powstanie wydatków i w jakiej wysokości oraz nie przedstawił danych obrazujących jego sytuację finansową, w tym jaki wpływ miałoby ich poniesienie na jego ogólną sytuację materialną.

W tym stanie rzeczy orzeczono, na podstawie art. 61 § 3 oraz art. 61 § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak w postanowieniu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda