Wniosek w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości po s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S., M. S., D. B., W. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Ich skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości po s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r., nr [...] uchyliło pkt 1 i 5 decyzji Prezydenta Miasta o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności i w tym zakresie orzekło o meritum sprawy, w pozostałym zaś zakresie (w tym ustalenia opłaty z tego tytułu w wysokości [...] zł) zaskarżoną decyzję organu I instancji utrzymało w mocy .

Pismem z dnia [...] r. A. S., M. S., D. B. i W. K., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na to rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego. W skardze skarżący powołując się na art. 61 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi wnieśli o wstrzymanie wykonania decyzji organu

II instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.

W razie wniesienia skargi organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać z urzędu lub na wniosek wykonanie zaskarżonego aktu w całości lub części (§ 2), jednakże po przekazaniu skargi przez organ sądowi, właściwym do udzielenia ochrony tymczasowej w przypadku wniesienia wniosku w tym przedmiocie jest sąd (§ 3).

Zauważyć należy, że zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji został oparty na podstawie art. 61 § 2 pkt 1 P.p.s.a., a zatem skierowany był do organu, który wydał zaskarżoną decyzję. Z uwagi na to, że wniosek ten nie został przez organ rozpoznany, a zawarty został w skardze do sądu administracyjnego, to właściwym do rozpoznania tego wniosku stał się Sąd.

Stosownie do art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody (majątkowej lub niemajątkowej) lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Tak więc ciężar dowodu spoczywa na wnioskodawcy, który obowiązany jest uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi może spowodować dla niego skutki, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a. Uzasadnienie zatem wniosku powinno odnosić się do konkretnych faktów i zdarzeń świadczących o zasadności wstrzymania, popartych stosownymi dowodami.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że skarżący składając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w żaden sposób go nie uzasadnili. Nie podali nawet, która z przesłanek uzasadnia w ich ocenie wstrzymanie zaskarżonego aktu jak i nie powołali żadnych konkretnych okoliczności, które świadczyłyby o zasadności ich żądania. Sąd z urzędu również nie dostrzegł takich okoliczności. Tym samym skarżący w żaden sposób nie wykazali, aby wystąpiły przesłanki do przyjęcia, że wykonanie wskazanej na wstępie decyzji grozi niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przy czym wyjaśnienia wymaga, że przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie można brać pod uwagę merytorycznych zarzutów skargi, skoro przesłanki z art. 61 § 3 P.p.s.a. nie są tożsame z tymi, które decydują o zasadności skargi.

W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Strona 1/1