Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Asesor WSA Arkadiusz Windak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. M. na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do tego zasiłku p o s t a n a w i a drzucić skargę
Uzasadnienie:
Decyzją z dnia [...]., nr [...] Prezydent Miasta , na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.), przyznał M. M. dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem A. C. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego w kwocie [...] zł., na okres zasiłkowy od [...] do [...] r.
W dniu [...] r. M. M. złożyła od tej decyzji odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego .
Następnie, M. M., dnia [...] r. złożyła do Sądu Rejonowego pozew o zapłatę zasiłku wychowawczego dla matki samotnie wychowującej dzieci w kwocie [...] zł. miesięcznie wraz z odsetkami za okres od [...] r. do [...] r.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu sprawy w wyniku złożonego odwołania, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...].
Postanowieniem z dnia [...] r., sygn. akt [...], Sąd Rejonowy , uznając się niewłaściwym do rozpoznania żądania M. M. wypłaty przez Prezydenta Miasta zasiłku wychowawczego, przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu .
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje.
W myśl art. 200 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) Sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę sądowi właściwemu. Zgodnie natomiast z treścią art. 200 § 2 k.p.c, zdanie pierwsze, Sąd, któremu sprawa została przekazana, jest związany postanowieniem o przekazaniu sprawy.
Sygn. akt II SA/Sz 20/07 3
W opisanych wyżej okolicznościach faktycznych i prawnych przekazane przez Sąd Rejonowy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo M. M. z dnia [...] r. należało potraktować jako skargę. W związku z tym, że została ona wniesiona przed rozpoznaniem odwołania skarżącej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze , skarga ta została uznana w sprawie jako skarga na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...], nr [...].
W tym miejscu należy podkreślić, że stosownie do postanowień art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W niniejszej sprawie M. M., po otrzymaniu decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...], nr [...] skorzystała z prawa wniesienia odwołania do organu odwoławczego. Na tym etapie postępowania nie przysługiwało stronie prawo złożenia skargi do sądu administracyjnego. Skargę taką M. M. mogła wnieść dopiero po otrzymaniu decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., nr [...], którą doręczono skarżącej [...] r. O prawie i trybie wniesienia skargi skarżąca została przez Kolegium pouczona w w/w decyzji.
Skoro M. M. złożyła skargę na decyzję organu I instancji, tj. bez wyczerpania trybu określonego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 129 k.p.a.), to skargę z dnia [...] r. jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.