Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. J. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie niedopuszczalności zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: odrzucić skargę
S.J. w dniu 27 stycznia 2016 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia 15 grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie niedopuszczalności zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), w brzmieniu obowiązującym przed 15 sierpnia 2015 r., sądy administracyjne były uprawnione w tym czasie do orzekania w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Kognicja sądów w zakresie tych dwóch kategorii orzeczeń nie była ograniczona przedmiotowo. Jednakże w dniu 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015r., poz. 658) - zwana dalej "ustawą nowelizującą", którą zmieniono między innymi treść art. 3 § 2 pkt 3 P.p.s.a.
Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu.
W tym miejscu należy też zaznaczyć, że art. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż wskazane regulacje P.p.s.a., w tym art. 3 § 2 pkt 3, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, mają zastosowanie jedynie do postępowań wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. po 15 sierpnia 2015 r.
W niniejszej sprawie postępowanie sądowoadministracyjne zostało wszczęte po 15 sierpnia 2015r., nastąpiło to bowiem wraz z wniesieniem skargi, czyli w dniu 27 stycznia 2016 r., tak więc zastosowanie do niego znajdzie art. 3 § 2 pkt 3 P.p.s.a. w jego nowym brzmieniu, zgodnie z którym skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje na postanowienie wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowienie, którego przedmiotem jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu.
Zaskarżone w niniejszym przypadku postanowienie dotyczy właśnie stanowiska wierzyciela stwierdzającego niedopuszczalność zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym i pomimo błędnego pouczenia zawartego w postanowieniu Dyrektora Izby Celnej w S. nie przysługuje na nie skarga do sądu administracyjnego.
Z tego więc względu wniesiona skarga na ww. rozstrzygnięcie nie podlega kognicji Sądu, w związku z czym podlega odrzuceniu, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.