Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. A. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. orzekającą o przekształceniu odpłatnie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w [...] oznaczonej numerem działki [...] o powierzchni. [...] m2, stanowiącej własność gminy Miasto [...], przysługujące B.A., w prawo własności oraz ustalającą opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w kwocie [...] zł. Organ pierwszej instancji zabezpieczył hipoteką przymusową wierzytelność z tytułu opłaty za przekształcenie na nieruchomości objętej przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w wysokości [...] zł.
Pismem z dnia 12 grudnia 2013 r. B.A. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na opisaną wyżej decyzję. W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w zakresie obowiązku uiszczenia ustalonej opłaty oraz zabezpieczenia hipoteką przymusową wierzytelności z tytułu tej opłaty, ze względu na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Skarżąca podała, że zobowiązana będzie zdeponować na rachunku organu środki do czasu rozstrzygnięcia sprawy, mimo iż organ w sposób ewidentny naruszył procedurę ustalania wysokości opłaty. Skarżąca nie posiada tak znacznej kwoty w gotówce. Jej spłata miała nastąpić z zaciągniętego na ten cel kredytu. Obciążanie budżetu w tej sytuacji jest okolicznością powodującą możliwość powstania szkody, wyrażającej się w wywołaniu niepotrzebnych kosztów i opłat.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi art. 61 § 3 ww. ustawy, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę w jej wniosku, okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc nawet samo powtórzenie treści przepisu, a tym bardziej samo wniesienie o zastosowanie ochrony tymczasowej. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne. Ocena, czy w danej sprawie zaistniały przesłanki określone w art. 61 § 3 P.p.s.a. jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej przez stronę we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten powinien być wnikliwie uzasadniony. Zawarta w nim argumentacja powinna być spójna, poparta faktami i odnoszącymi się do nich dowodami, uzasadniającymi wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Brak, spełniającego powyższe warunki, uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.