Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. na Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w przedmiocie aktu stanu cywilnego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...], uzupełnionym pismem z dnia [...] R.M. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ze skargą na Urząd Stanu Cywilnego [...] oraz Urząd Stanu Cywilnego [...], wskazując, że błędnie wydały skrócone odpisy z akt stanu cywilnego, dotyczące zarówno skarżącego oraz członków jego rodziny. R.M. wniósł jednocześnie o ustalenie pisowni nazwiska rodowego jego matki - S.M., która posiada rodowe nazwisko "[...]", a nie "[...]", jak - według skarżącego - omyłkowo odnotowano w aktach stanu cywilnego.
Zarządzeniem z dnia [...] Przewodniczący Wydziału II WSA dokonał rozdzielenia skarg R.M., wynikających z ww. pism skarżącego, w ten sposób, że:
- skargę na wydanie błędnie skróconych aktów urodzenia przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego [...] zarejestrowano pod sygn. akt II SA/Sz 275/13,
- skargę na wydanie błędnie skróconych aktów urodzenia przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego [...] zarejestrowano pod sygn. akt II SA/Sz 276/13.
Kierownik USC [...] udzielając odpowiedzi skargę R.M. do sprawy o sygn. akt II SA/Sz 276/13, wyjaśnił, że akty urodzenia S.B., S.M., R.M. oraz odpisy aktów małżeństwa na nazwiska K.J.W., M.K. oraz Z.A., M.A. zostały sporządzone w sposób prawidłowy z zachowaniem należytej staranności na podstawie zapisów w poszczególnych księgach urodzeń i małżeństw.
Dodatkowo organ wskazał, że zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 29 września 1986 r. ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1264 ze zm.) kierownik urzędu stanu cywilnego może sprostować jedynie oczywisty błąd pisarski. Zauważył również, że jeżeli akt stanu cywilnego został sporządzony zgodnie z dokumentami stanowiącymi podstawę do sporządzenia tegoż aktu, a strona dowodzi, że akt stanu cywilnego zawiera błędy, właściwym do rozstrzygnięcia jest sąd w postępowaniu nieprocesowym na podstawie art. 31 ww. ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W postępowaniu sądowoadministracyjnym zasadą jest, że przed przystąpieniem do merytorycznej oceny zarzutów skargi, sąd rozpoznający sprawę, winien ustalić, czy w sprawie spełnione zostały przesłanki dopuszczalności zaskarżenia. W przedmiotowej materii mowa jest o przesłankach przedmiotowych dopuszczalności skargi, które określają, od jakiego rodzaju działalności organów administracji publicznej dopuszczalna jest kontrola sądu administracyjnego oraz mowa jest o wystąpieniu przesłanek podmiotowych, w ramach których, sąd poddaje badaniu sprawę pod kątem sprawdzenia, jakim podmiotom przysługuje legitymacja do wniesienia skargi.
Stosownie do treści art. 3 ust. 2 pkt 1 - 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t.Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej "P.p.s.a.", przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego obejmuje w szczególności indywidualne akty administracyjne (decyzje, postanowienia) wydane w postępowaniu jurysdykcyjnym postępowaniu administracyjnym; postanowienia wydawane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie; inne niż decyzje lub postanowienia akty lub czynności dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; a także na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 a P.p.s.a.