Dnia 26 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym zażalenia Stowarzyszenia A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 4 czerwca 2014 r. odrzucające sprzeciw w sprawie ze skargi tego Stowarzyszenia A. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opinii sanitarnej p o s t a n a w i a 1) uchylić postanowienie z dnia 4 czerwca 2014 r; 2) odmówić skarżącemu Stowarzyszeniu A. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Stowarzyszenie złożyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji opiniującą negatywnie wniosek Stowarzyszenia dotyczący spełnienia warunków umożliwiających udzielanie świadczeń zdrowotnych w lokalu przy ul. [...].
W odpowiedzi na wezwanie Sądu do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości [...] zł, Stowarzyszenie wniosło o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku podało, że jest organizacją pożytku publicznego, nie posiada żadnego majątku, utrzymuje się wyłącznie z darowizn. Stowarzyszenie oświadczyło, że jego celem statutowym jest reprezentowanie interesów dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, udzielanie im charytatywnie pomocy humanitarnej. Do wniosku zostało dołączone zaświadczenie z dnia 11 kwietnia 2014 r. wystawione przez Bank potwierdzające, że Stowarzyszenie nie posiada żadnych środków na swoim koncie.
Postanowieniem z dnia 13 maja 2014 r. (doręczonym w dniu 27 maja 2014 r.) referendarz sądowy odmówił Stowarzyszeniu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 2 czerwca 2014 r. strona skarżąca złożyła sprzeciw od tego postanowienia podnosząc, że z przedłożonych na wezwanie referendarza sądowego dokumentów wynika, iż nie posiada środków pieniężnych na poniesienie kosztów sądowych. W tej sytuacji, zdaniem Stowarzyszenia, wniosek o przyznanie prawa pomocy jest uzasadniony.
Postanowieniem z dnia 4 czerwca 2014 r. (doręczonym w dniu 12 czerwca 2014 r.) Sąd odrzucił sprzeciw jako wniesiony z uchybieniem terminu.
W dniu 16 czerwca 2014 r. Stowarzyszenie złożyło zażalenie na to postanowienie w którym podniosło, że postanowienie referendarza sądowego z dnia 13 maja 2014 r. zostało doręczone Stowarzyszeniu w dniu 27 maja 2014 r., zatem sprzeciw złożony w dniu 2 czerwca 2014 r., został wniesiony w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie strony skarżącej na postanowienie z dnia 4 czerwca 2014 r. odrzucające sprzeciw Sąd uwzględnił jako oczywiście uzasadnione, ponieważ sprzeciw rzeczywiście został wniesiony z zachowaniem terminu. W tej sytuacji, wobec utraty mocy postanowienia referendarza sądowego z dnia 15 maja 2014 r., należało rozpoznać wniosek o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z art. 260 p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do art. art. 245 § 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 3).