Dnia 13 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
K. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia z dnia [...] r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji orzekającej o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu położonego w miejscowości [...] w gminie[...] .
Jednocześnie skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z tego powodu, że natychmiastowe wykonanie decyzji może spowodować nieodwracalne skutki w postaci utraty przez niego prawa do przebywania w dotychczasowym miejscu stałego zameldowania.
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej powoływanej jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody nie musi mieć charakteru materialnego. Chodzi o taką szkodę która nie będzie mogła być zrekompensowana wskutek zwrotu spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, jak również nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Użyte przez ustawodawcę nieostre pojęcia "znaczna szkoda" lub "trudne do odwrócenia skutki" wymagają konkretyzacji w dokładnie i wszechstronnie zgromadzonym materiale dowodowym, który powinien w szczególności zaprezentować wnioskodawca. Wydanie rozstrzygnięcia oczekiwanego przez wnioskodawcę zależy od spełnienia ustawowych przesłanek oraz od uznania sądu, który może wydać korzystne rozstrzygniecie, ale nie musi. Z jednej strony na wnioskodawcy spoczywa obowiązek szczególnie wnikliwego uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o konieczności udzielenia ochrony tymczasowej. Z drugiej strony obowiązkiem sądu jest wszechstronna i wnikliwa ocena argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę, jak również wynikających z akt sprawy.
Istotą ochrony tymczasowej udzielanej na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. jest zabezpieczenie interesów strony skarżącej poprzez wstrzymanie wykonalności aktu administracyjnego do czasu zakończenia jego kontroli pod względem zgodności z prawem, dokonywanej przez sąd administracyjny. W przypadku decyzji orzekającej o wymeldowaniu z pobytu stałego należy uwzględnić ewentualne szkody oraz skutki wynikające z braku stałego zameldowania związane z codzienną egzystencją osoby bądź osób, których dotyczy zaskarżona do sądu decyzja administracyjna.
Skarżący w złożonym wniosku nie uprawdopodobnił, by odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi przez sąd, powodowała niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody czy trudnych do odwrócenia skutków. Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca od ok. [...] lat nie mieszka w dotychczasowym miejscu swojego stałego zameldowania, a w skardze wywodzi, że nie opuścił dobrowolnie miejsca pobytu stałego ale został do tego zmuszony przez pozostałych członków rodziny mieszkających w tym lokalu. W ocenie skarżącego, zameldowanie gwarantuje mu prawo do przebywania w przedmiotowym lokalu, który opuścił z powodu przymusu psychicznego stosowanego wobec niego. Zdaniem Sądu, z okoliczności sprawy nie wynika konieczność udzielenia ochrony tymczasowej. Skarżący nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu, a celem decyzji o wymeldowaniu jest doprowadzenie do zgodności faktycznego miejsca pobytu osoby z miejscem rejestracji, ma więc ona charakter ewidencyjny i służy jedynie aktualizacji i doprowadzeniu do zgodności pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem zameldowania. Decyzja o wymeldowaniu nie powoduje powstania ani utraty jakichkolwiek praw, nie ogranicza prawa do przebywania w lokalu, nie powoduje powstania ani utraty prawa własności.
Ponieważ wnioskodawca nie wykazał by brak ochrony tymczasowej powodował skutki o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. i nie wynika to także z okoliczności sprawy, sąd orzekł jak na wstępie na podstawie 61 § 3 p.p.s.a.