Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jej skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia : wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 11 marca 2014 r. M. K., złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] , utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia [...] nr [...] orzekającą o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości położonej w gminie M., obręb N., powiat sławieński, oznaczonej jako działka nr [...] , o powierzchni [...] ha oraz nr [...] o powierzchni [...] ha poprzez zezwolenie E. na założenie i przeprowadzenie przewodów służących do dystrybucji energii elektrycznej (napowietrznej linii elektroenergetycznej WN 110 kV relacji Sławno-Sianów) na części przedmiotowej nieruchomości o powierzchni zajęcia [...] ha, wyznaczonej w załączniku do decyzji jako pas technologiczny o szerokości [...] m, w terminie 3 miesięcy od dnia rozpoczęcia robót budowlanych na tej nieruchomości.
Jednocześnie w skardze, M. K. wniosła o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji wywodząc, że wejście na jej grunt i wykonanie prac uczyni bezprzedmiotowym niniejsze postępowanie oraz może prowadzić do powstania po jej stronie nieodwracalnej szkody w postaci bezprawnego zajęcia nieruchomości pod urządzenia przemysłowe i bezpodstawnego ograniczenia prawa własności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać z urzędu lub na wniosek wykonanie zaskarżonego aktu w całości lub części. Jednakże po przekazaniu skargi przez organ sądowi administracyjnemu, właściwym do udzielenia ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania aktu lub czynności, jest sąd (art. 61 § 3 powołanej ustawy).
Decyzja objęta wnioskiem o wstrzymanie wykonania, dotyczy rozstrzygnięcia zapadłego na podstawie przepisu umieszczonego w dziale III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., nr 102, poz. 651 ze zm.), tj. art. 124 ust. 1 tej ustawy, w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Stosownie do art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122 i art. 126, organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. W przedmiotowej sprawie, organ takiego postanowienia nie wydał.
Powołany wyżej przepis z art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami znajduje swoje zastosowanie również na etapie postępowania sądowoadministracyjnego w przypadku złożenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (art. 61 § 3 P.p.s.a.).
Przystępując do rozpoznania przedmiotowego wniosku skarżącej, Sąd w ślad za poglądami orzecznictwa sądowoadministracyjnego zwraca uwagę, że powodem uregulowania, wynikającego z art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest oczywistość konsekwencji, jakie wynikają z ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości przez organ, poprzez udzielenie zezwoleń na zakładanie i przeprowadzanie systemów infrastruktury. Wykonanie takiej decyzji powoduje i szkody i trudne do odwrócenia skutki, bowiem różnego rodzaju ciągi elektryczne, gazowe itp. mogą zostać położone na nieruchomości, zaś los zgodności z prawem decyzji pozostaje niepewny, aż do czasu zakończenia sprawy przed sądami administracyjnymi. Wniesienie skargi do sądu i związany z tym, nałożony na organ, oblig wstrzymania z urzędu wykonania decyzji nie wymaga wniosku strony wobec oczywistości wyrządzenia szkody i trudnych do odwrócenia skutków. Regulacje dotyczące poniesienia tych szkód tylko potwierdzają ich oczywistość. W sytuacji, kiedy organ nie wykonał obowiązku nałożonego art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to niezależnie od argumentacji powołanej we wniosku, czy też jej braku lub lakonicznych stwierdzeniach we wniosku, uzasadnione jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez sąd pierwszej instancji (por. postanowienie NSA z dnia 8 października 2008 r., sygn. akt I OZ 770/08, opubl. w Lex nr 1130771)
Biorąc więc pod uwagę przedstawioną wyżej intencję ustawodawcy, wyrażoną w art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zmierzającą do zagwarantowania stronie stanu dotychczasowego do czasu oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a także nieodwracalne skutki naruszenia prawa własności, Sąd postanowił uwzględnić wniosek M. K. i wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Przedmiotowa ochrona tymczasowa upada, w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 P.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, Sąd mając na względzie treść art. 61 § 3 i § 5 cytowanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak na wstępie.