Dnia 22 kwietnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku N. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie z Jej skargi na decyzję Wójta Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka p o s t a n a w i a ustanowić radcę prawnego
Postanowieniem z dnia 27 marca 2015 r. (doręczonym w dniu [...]) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę N.F. na decyzję Wójta Gminy z dnia [...] nr [...] w przedmiocie jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka.
W dniu [...] skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego. Uzasadniając wniosek oświadczyła, że samotnie opiekuje się córką, a jej jedynym dochodem jest zasiłek rodzinny i alimenty na dziecko na w kwocie [...] zł miesięcznie, nie ma żadnego majątku ani oszczędności.
Ze znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy odwołania wynika, że skarżąca uczy się i mieszka z rodzicami którzy nie mogą jej pomóc finansowo ponieważ ojciec od 4 lat jest bezrobotny, matka pracuje na ¾ etatu, a na utrzymaniu rodziców pozostaje jeszcze siostra skarżącej.
Z wniosku o ustalenie prawa do jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka wynika natomiast, że rodzina skarżącej składa się z trzech osób, tzn. jej, dziecka i ojca dziecka, przy czym żadna z tych osób nie uzyskała w 2012 r. dochodu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: "P.p.s.a.", prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 3).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 P.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie skarżąca jest zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych z mocy ustawy. Stosownie bowiem do art. 239 pkt 1 lit. a p.p.s.a., nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Sprawa dotycząca przyznania jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka należy do spraw z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Na podstawie art. 262 tej ustawy, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
Oceniając złożony wniosek pod kątem spełnienia przesłanki ustawowej należało stwierdzić, że wnioskodawczyni uprawdopodobniła w sposób dostateczny, iż znajduje się w sytuacji uniemożliwiającej ustanowienie radcy prawnego z wyboru. Wprawdzie skład osobowy rodziny wnioskodawczyni określony we wniosku o przyznanie prawa pomocy różni się od składu rodziny określonego we wniosku o przyznanie zapomogi, a także od określonego w odwołaniu od decyzji, jednak adres zamieszkania skarżącej nie zmieniał się, dlatego Sąd uznał, że skarżąca mieszka z rodzicami, siostrą i swoją córką i nie jest w stanie ustanowić radcy prawnego z wyboru ponieważ ma 21 lat i poza niskimi alimentami i zasiłkiem rodzinnym nie uzyskuje żadnych dochodów. Ojciec jej dziecka także nie uzyskuje dochodów, a rodzice wnioskodawczyni znajdują się w trudnej sytuacji finansowej.
W tej sytuacji, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało wniosek uwzględnić i orzec jak w postanowieniu.