Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie z Jego skargi na czynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S . w przedmiocie braku wypłaty środków odmówić przyznania prawa pomocy.
W dniu 1 marca 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wpłynęła, złożona drogą elektroniczną, skarga D. R. na brak wypłaty przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S. środków przyznanych decyzjami z dnia [...] r. Kolejne skargi w tej sprawie, także drogą elektroniczną, skarżący wniósł w dniach 5 marca 2018 r., 6 marca 2018 r., 12 marca 2018 r., 13 marca 2018 r. i 14 marca 2018 r.
W dniu 12 marca 2018 r. skarżący złożył, także drogą elektroniczną, wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF, sporządzony dnia 9 marca 2018 r. Wniosek ten skarżący złożył jeszcze w dniach 13 i 14 marca 2018 r.
Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 12 kwietnia 2018 r. wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wymienionych wyżej skarg przez ich podpisanie lub nadesłanie podpisanych odpisów tych skarg, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
Jednocześnie Przewodniczący Wydziału II wezwał skarżącego do uzupełnienia braku formalnego wniosku z dnia 9 marca 2018 r. o przyznanie prawa pomocy przez jego podpisanie albo nadesłanie podpisanego własnoręcznie odpisu wniosku.
Przesyłka sądowa zawierająca odpis wskazanego zarządzenia została osobiście odebrana przez skarżącego w dniu 24 kwietnia 2018 r. (k-86).
W dniu 27 kwietnia 2018 r. skarżący nadał w urzędzie pocztowym pismo procesowe, w którym doprecyzował poszczególne skargi. Pismo to nie było odpisem żadnej ze złożonych skarg, miało inną treść i zostało sporządzone w dniu 27 kwietnia 2018 r. Jednocześnie skarżący nadał w urzędzie pocztowym wypełniony i podpisany formularz PPF z którego wynika, że przedmiotem zaskarżenia jest pismo z dnia [...] r. nr [...], w którym pracownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. poinformował skarżącego, że stosownie do treści art. 130 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji, a więc przyznane skarżącemu świadczenia zostaną wypłacone kiedy decyzje organu I instancji staną się ostateczne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (postanowienie NSA z dnia 1 października 2009 r., sygn. akt I OZ 918/09 - publ. Lex nr 573308). Stosownie do unormowania art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuci skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
W niniejszej sprawie przesyłka sądowa zawierająca wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi została osobiście odebrana przez skarżącego dnia 24 kwietnia 2018 r., zatem siedmiodniowy termin do wykonania wezwania Sądu upłynął z dniem 2 maja 2018 r. (ponieważ ostatni dzień terminu przypadł na dzień 1 maja 2018 r.).
Skarżący w zakreślonym terminie nie podpisał żadnej ze złożonych w Sądzie skarg, nie nadesłał też podpisanego odpisu skargi. Pismo z dnia 27 kwietnia 2018 r. nie było odpisem żadnej ze skarg złożonych drogą elektroniczną, miało inną treść i datę sporządzenia. Mimo wezwania Sądu, skarżący nie podpisał więc skargi.
W świetle cytowanego powyżej art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. okoliczność ta kwalifikuje skargę do odrzucenia, gdyż skarżący nie uzupełnił braku formalnego skargi (por. uchwałę 7 Sędziów NSA z dnia 18 grudnia 2013 r., I OPS 13/13 - publ. na stronie www.nsa.gov.pl). Skarga zawiera brak formalny uniemożliwiający nadanie jej dalszego biegu, co czyni wniosek o prawo pomocy oczywiście bezzasadnym. Stosownie do treści art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi (por. postanowienie NSA z dnia 6 kwietnia 2006 r., sygn. akt I OZ 413/06, Lex nr 299475, postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 481/10, Lex nr 621860).
Wobec powyższego, stosownie do treści art. 247 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.