Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki Wodno-Ściekowej w [...] na rozporządzenie Wojewody z dnia [...] w sprawie wyznaczenia aglomeracji wiejskiej [...] p o s t a n a w i a: I. odrzucić skargę, II. zwrócić Spółce Wodno-Ściekowej w [...] kwotę [...] złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
Spółka A. pismem z dnia [...] r., sprecyzowanym pismem z [...] r., zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie § 1 Rozporządzenia Wojewody z dnia [...] r., nr [...] (Dz. Urz. Województwa [...] Nr [...], poz. [...]) w sprawie wyznaczenia aglomeracji wiejskiej [...], wnosząc o stwierdzenie, że zostało ono wydane z naruszeniem prawa. Rozstrzygnięciu zawartemu w §1 w/w Rozporządzenia skarżąca zarzuciła naruszenie art. 43 ust. 2a w zw. z art. 43 ust. 5 ustawy z dnia18 lipca 2001 r. Prawo wodne oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Odpowiadając na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie uznając, iż Rozporządzenie nie narusza prawa oraz o odrzucenie skargi z uwagi na jej wniesienie po terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje.
Stosownie do postanowień art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", przedmiotem kontroli sądów administracyjnych objęte są m.in. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej. Na mocy tego przepisu mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego także wydawane przez wojewodę rozporządzenia wyznaczające aglomerację w oparciu o art. 43 ust. 2a ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Bezspornie kwestionowane Rozporządzenie Wojewody z dnia [...] r. w sprawie wyznaczenia aglomeracji wiejskiej [...] jest aktem prawa miejscowego.
W myśl art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (j.t. z 2001 r. Dz. U. Nr 80, poz. 872 ze zm.), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym (art. 44 ust. 4).
Zgodnie z art. 53 § 2 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.
Z akt sprawy wynika, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa spornym Rozporządzeniem Spółka A. złożyła do Wojewody w dniu [...] r.
Odpowiedź Wojewody na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] r. została doręczona pełnomocnikowi Spółki - radcy prawnemu K. H. - w dniu [...] r., o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy.
Skarga na będące przedmiotem skargi Rozporządzenie została wniesiona za pośrednictwem poczty w dniu [...] r. (dowód: data na stemplu pocztowym umieszczona na liście poleconym nr [...]). Oznacza to, że skarga została złożona z uchybieniem 30-dniowego terminu do jej wniesienia po otrzymaniu od organu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, który to termin upłynął w [...], [....] r.
W tych okolicznościach skarga nie mogła być merytorycznie rozpatrzona, ponieważ została wniesiona po upływie terminu określonego w art. 53 § 2 p.p.s.a., w związku z czym musiała ulec odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 tej ustawy. O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi Sąd orzekł na mocy art. 232 § 1 pkt 1 lit. a w/w ustawy p.p.s.a.