Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. N. na uchwałę Rady Miejskiej w Kamieniu Pomorskim z dnia 25 stycznia 2013 r. Nr XXXVIII/497/13 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Kamienia Pomorskiego postanawia: odrzucić skargę
Uzasadnienie :
Rada Miejska w Kamieniu Pomorskim uchwałą z dnia 25 stycznia 2013 r. Nr XXXVIII/497/13, w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.
o samorządzie gminnym oraz art. 229 pkt 3, art. 237 § 1 i 3, art. 238 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, uznała za nieuzasadnioną skargę R. N. na działalność Burmistrza.
Pismem z dnia [...] R. N. wniósł na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Rada Miejska, udzielając odpowiedzi na wyżej wymienioną skargę, wniosła o jej odrzucenie lub ewentualnie o oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) kontrola działalności organów administracji publicznej obejmuje orzekanie przez sąd administracyjny, w sprawach skarg, na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Z treści zaskarżonej uchwały wynika, że kwestionowaną uchwałą doszło do zawiadomienia R. N., przez radę miejską - jako organu kolegialnego - o sposobie załatwienia skargi na nieprawidłowe działanie Burmistrza, rozpatrzonej w trybie przepisów rozdziału II działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), zwaną dalej "Kpa".
Zaskarżona uchwała nie jest tożsama z aktami, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5-6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie mieści się ona w katalogu spraw podlegających kognicji sądu administracyjnego.
Uchwała, o której mowa w skardze jest czynnością materialno-techniczną, określoną w art. 238 § 1 Kpa, polegającą na poinformowaniu o sposobie załatwienia skargi. Czynność ta nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem. Uregulowane w dziale VIII Kpa postępowanie skargowo
-wnioskowe stanowi rodzaj uproszczonego postępowania administracyjnego. W ramach tego postępowania realizowane jest zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997r., Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) prawo składania petycji, skarg i wniosków, między innymi, do organów jednostek samorządu terytorialnego. Przedmiotem skargi wniesionej na podstawie art. 227 Kpa może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe i biurokratyczne załatwianie sprawy.
Niedopuszczalne jest natomiast, stosowanie środków ochrony prawnej, ustanowionych art. 101 i 101a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do spraw załatwianych w uproszczonym postępowaniu administracyjnym.
Stanowisko to jest konsekwentnie prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. W postępowaniu uregulowanym przepisami działu VIII Kpa nie rozstrzyga się żadnej sprawy administracyjnej, jedynie informuje o sposobie załatwienia tej skargi. Uchwała organu samorządu niczym nie różni się od informacji organu administracji rządowej lub samorządowej, a przez to tylko, że załatwia skargę w takiej formie nie staje się uchwałą, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por.postanowienie NSA z dnia 15 maja 2009 r., sygn. akt I OZ 520/09, opubl. w Lex nr 575330; także postanowienie NSA z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 2389/10, opubl. w LEX nr 743417).
Z powołanych wyżej względów, skargę R. N., jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o czym orzeczono, jak na wstępie.