Wniosek w przedmiocie zezwolenia na wejście na nieruchomość sąsiednią
Sentencja

Dnia 7 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. J. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wejście na nieruchomość sąsiednią p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

D. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] utrzymującą w mocy w decyzję organu I instancji orzekającą o niezbędności wejścia na teren działki nr [...] przy ul. S. w S., w celu wykonania robót budowlanych związanych z budową budynku mieszkalno-usługowego na działkach sąsiednich nr [...].

W piśmie z dnia [...] r. skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z tej przyczyny, że podmiot realizujący roboty budowlane notorycznie łamie ustalenia zawarte w decyzji tj. zajął większy (o [...] m) teren działki nr [...] niż określona w decyzji i na zajętym pasie wykonuje roboty budowlane, co jest uciążliwe dla skarżącego ponieważ ma utrudniony dostęp do swojego garażu. Ponadto, inwestor narusza prawo własności wnioskodawcy gdyż nie ma prawa do dysponowania działką nr [...], a obecnie prowadzi na niej roboty budowlane polegające na wykonaniu wykopu i wylaniu ławy betonowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako p.p.s.a., wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przedmiotem skargi jest decyzja utrzymująca w mocy decyzję wydaną na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) upoważniająca inwestora do wejścia na teren działki nr [...], której skarżący jest współwłaścicielem, w celu wykonania robót budowlanych związanych z budową budynku mieszkalno-usługowego na działkach nr [...] i ustalająca granice niezbędnego korzystania z działki nr [...]. Zgodnie z decyzją organu I instancji z dnia [...] r. okres korzystania z terenu działki nr [...] wynosi [...] od dnia w którym decyzja stała się ostateczna. Granice korzystania z działki nr [...] zostały określone w ten sposób, że inwestor w celu realizacji podpiwniczenia wznoszonego budynku (na granicy z działką nr [...]) ma prawo zająć pas działki nr [...] o szerokości [...] m wzdłuż granicy z działkami nr [...], z pozostawieniem dojazdu do garaży na działce nr [...] o szerokości [...] m. Decyzja ta nakłada na inwestora obowiązek ogrodzenia zajętego terenu oraz odpowiedniego zabezpieczenia skarpy wykopu w celu zapewnienia bezpiecznego przejazdu pojazdów o masie do [...] t . Po upływie terminu określonego w decyzji inwestor jest zobowiązany do zasypania wykopu i doprowadzenia terenu działki nr [...] do stanu poprzedniego.

Ostateczna decyzja Wojewody z dnia [...] r. została doręczona pełnomocnikowi inwestora w dniu [...] r. Zatem określony w tej decyzji termin uprawniający inwestora do wejścia na teren nieruchomości stanowiącej współwłasność wnioskodawcy upłynie z dniem [...] r. Z wniosku D. J. wynika, że inwestor realizuje roboty budowlane określone w decyzji. Istotą decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy Prawo budowlane jest umożliwienie inwestorowi wejścia na teren nieruchomości należącej do innej osoby, w celu wykonania robót przygotowawczych lub robót budowlanych na nieruchomości objętej pozwoleniem na budowę. Zatem okoliczność, że inwestor nie ma tytułu prawnego do działki nr [...] nie może stanowić podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Gdyby inwestor posiadał tytuł prawny do działki nr [...] nie występowałby z wnioskiem o wydanie decyzji upoważniającej go do wejścia na teren tej nieruchomości. Decyzja taka z założenia w pewien sposób utrudnia korzystanie z nieruchomości której dotyczy, dlatego ustawa Prawo budowlane w art. 47 ust. 1 przewiduje możliwość ustalenia ewentualnej rekompensaty z tego tytułu, ale tylko wtedy gdy wejście na teren nieruchomości sąsiedniej następuje za zgodą jej właściciela. Tak więc okoliczność, że skarżący ma utrudniony dostęp do swojego garażu, sama w sobie nie jest podstawą do udzielenia ochrony tymczasowej. Skarżący w złożonym wniosku nie wykazał, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje skutki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Również z okoliczności sprawy nie wynika, by brak postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, powodował niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu ww. przepisu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak na wstępie na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.

Strona 1/1