Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA (sprawozdawca) Danuta Strzelecka-Kuligowska Sędzia WSA Barbara Gebel Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. N. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 559/13 poprzez przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a oddalić wniosek o uzupełnienie wyroku
W piśmie z dnia 19 listopada 2013 r. pełnomocnik substytucyjny radcy prawnego T. B., ustanowionego z urzędu dla Z. N. postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 lipca 2013 r., wniosła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej. We wniosku nie zawarto oświadczenia pełnomocnika, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Wyrokiem z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 559/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Z. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
Pismem z dnia 5 grudnia 2013 r. skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego K. D. - pełnomocnika substytucyjnego radcy prawnego T. B., wniósł o uzupełnienie ww. wyroku poprzez orzeczenie co do zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z tytuły pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu na rzecz radcy prawnego T. B.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 157 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) strona może w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym.
W myśl natomiast art. 250 ww. ustawy za udzieloną stronie niezbędną pomoc prawną pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu przysługuje odpowiednie wynagrodzenie. O przyznaniu wynagrodzenia oraz jego wysokości orzeka sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w danej instancji, na wniosek złożony przez pełnomocnika, zawierający oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności radców prawnych określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490).
Zgodnie z § 16 ww. rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Treść tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że oświadczenie, o którym mowa jest obligatoryjnym składnikiem wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Wynika to z użytego w treści tego przepisu wyrażenia "powinien zawierać". Z treści omawianego przepisu wynika ponadto, że aby Skarb Państwa mógł wypłacić wynagrodzenie wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi konieczne jest złożenie wniosku wraz z oświadczeniem o wskazanej treści, gdyż pozwala to określić zakres, w jakim wynagrodzenie musi zostać pokryte przez Skarb Państwa.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że pełnomocnik substytucyjny pełnomocnika skarżącego - składając wniosek z dnia 19 listopada 2013 r. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu na zasadzie prawa pomocy - nie zawarła w nim oświadczenia, iż żądane koszty nie zostały zapłacone w całości lub części.
W konsekwencji skoro ww. wniosek takiego oświadczenia nie zawierał, tym samym nie jest on zasadny.
Na marginesie należy wskazać, że w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest stanowisko, że niezłożenie przez pełnomocnika oświadczenia stosownie do § 16 cytowanego rozporządzenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak materialny w zakresie uzasadnienia wniosku, nie podlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a brak tego oświadczenia pełnomocnika wywołuje skutki materialnoprawne, polegające na utracie prawa do wynagrodzenia.
Z powyższych względów na podstawie art. 157 § 1 i 2 w zw. z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Sąd orzekł jak w postanowieniu.