Wniosek w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Gminy P. na postanowienie Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia

Uzasadnienie

Starosta G. postanowieniem z dnia [...] r., Nr [...] zawiesił z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania za nieruchomości stanowiące działki o numerach [...], położone w obrębie D., gm. P. z powodu konieczności zakończenia procedury rokowań pomiędzy Wójtem Gminy P., a pełnomocnikiem A. M., reprezentującym B. U., T. U. i K. K. Jednocześnie Starosta G. wezwał pełnomocnika A. M. do ponownego zwrócenia się do Wójta Gminy P. w celu jednoznacznego zakończenia rokowań w terminie 7 dni od uprawomocnienia się postanowienia.

Wojewoda postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] po rozpatrzeniu odwołania B. U., T. U. i K. K., uchylił zaskarżone postanowienie w całości.

Na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła Gmina P., wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia do chwili rozpatrzenia skargi.

Uzasadniając wniosek Gmina wskazała, że zgodnie z treścią pisma Starosty G. z dnia [...] r. zamierza on kontynuować kosztowne i zbędne postępowanie w sprawie wyceny nieruchomości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a., wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Obowiązek wykazania powyższych przesłanek ciąży na stronie skarżącej. Jednocześnie, aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków poprzez wykonanie decyzji przed rozpoznaniem sprawy, skarżący musi przytoczyć w uzasadnieniu wniosku istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne. Argumentacja wniosku o wstrzymanie musi być zatem odpowiednia, tzn. w sposób przekonujący pokazywać konkretne relacje między brakiem wstrzymania zaskarżonego aktu, a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 P.p.s.a.

Natomiast zgromadzona dokumentacja sprawy może posłużyć jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w treści art. 61 § 3 P.p.s.a.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że strona skarżąca nie wykazała konieczności przyznania jej ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia. Ponadto na podstawie analizy treści skargi i akt sprawy Sąd z urzędu nie dopatrzył się jakiejkolwiek okoliczności mogącej skutkować - w stosunku do strony skarżącej - powstaniem znacznej szkody lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu dotyczy postanowienia uchylającego postanowienie organu I instancji w przedmiocie zawieszenia postępowania, a zatem rozstrzygnięcia o charakterze procesowym. Postanowienie to nie nakłada na stronę skarżącą żadnych obowiązków, nie przyznaje też żadnych uprawnień, a jedynie wywiera skutki procesowe. Nie sposób więc doszukać się w skutkach zaskarżonego rozstrzygnięcia tego rodzaju sytuacji, która pozwalałaby sądowi pozbawić zaskarżone postanowienie prawnej skuteczności.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić, jak na wstępie.

Strona 1/1