Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej L. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 2 września 2013 r. o odrzuceniu Jego skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie wydobywania kopalin z rażącym naruszeniem warunków koncesji p o s t a n a w i a: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 2 września 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 727/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę L.G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie wydobywania kopalin z rażącym naruszeniem warunków koncesji z uwagi na brak wpisu sądowego od skargi.
Odpis ww. postanowienia został wysłany do skarżącego wraz z pouczeniem o terminie i sposobie zaskarżenia tego orzeczenia skargą kasacyjną w dniu 17 września 2013 r. i odebrany przez małżonkę skarżącego B.G. w dniu 23 września 2013 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru korespondencji sądowej (karta 27 akt).
W dniu 26 września 2013 r. L.G. wniósł do Sądu sporządzoną osobiście skargę kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Postanowieniem z dnia 5 listopada 2013 r. Sąd odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Odpis postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 18 listopada 2013 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru korespondencji sądowej (karta 49 akt). Postanowienie to stało się prawomocne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Przedmiotem rozpoznania Sądu stała się skarga kasacyjna L.G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 727/13 o odrzuceniu jego skargi.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej "P.p.s.a.", od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Na wstępie należało zbadać, czy przedmiotowa skarga kasacyjna spełnia nie tylko ogólne wymogi formalne przewidziane dla pisma w postępowaniu sądowym, ale też ustawowe wymagania dotyczące szczególnego rodzaju pisma jakim jest skarga kasacyjna.
Zgodnie bowiem z art. 175 § 1 P.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę kasacyjną sporządzoną i podpisaną osobiście, a nie wykazał, że zalicza się do grona osób, o których jest mowa w art. 175 § 2 P.p.s.a. Okoliczność ta powoduje, że skarga kasacyjna L.G. jest niedopuszczalna z uwagi na niezachowanie przewidzianej prawem formy. Podkreślić przy tym należy, że sporządzenie skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony jest brakiem nieusuwalnym, skutkującym odrzuceniem skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej (por. postanowienie NSA z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt I OZ 320/11, LEX 795309 oraz postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2010r., sygn. akt II OZ 571/10, Lex 643665). Z tego też względu Sąd nie był uprawniony do korygowania przedmiotowego braku skargi kasacyjnej poprzez zobowiązanie skarżącego o dopełnienie tzw. wymogu przymusu radcowsko -adwokackiego.
Stosownie do treści art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną, wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 178 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak na wstępie.