Dnia 5 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 września 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. R. na uchwałę Rady Gminy Ustronie Morskie Nr XXXVII/250/2013 z dnia 25 kwietnia 2013 r. w przedmiocie rozpatrzenia skargi postanawia odrzucić skargę
U.R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę Nr XXXVII/250/2013 Rady Gminy Ustronie Morskie z dnia 25 kwietnia 2013 r. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na sposób przeprowadzenia oraz rozstrzygnięcia naboru na stanowisko Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ustroniu Morskim.
Rada Gminy w Ustroniu Morskim, reprezentowana przez Wójta, w odpowiedzi na skargę wniosła o jej odrzucenie wskazując, że Wojewoda Zachodniopomorski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 13 czerwca 2013 r. nr NK-3.413.368.2013.KJ stwierdził nieważność przedmiotowej uchwały, zatem uchwała ta została już wyeliminowana z obrotu prawnego i wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zakres kognicji sądów administracyjnych określony został w art. 3 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." zgodnie z którym sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej obejmującą orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art. 3 § 3 p.p.a.a.).
Kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje zatem orzekanie w sprawach określonych w art. 3 § 2 p.p.s.a., a w innych sprawach tylko wówczas, gdy ustawa szczególna tak stanowi.
U.R. wniosła skargę na uchwałę Rady Gminy w Ustroniu Morskim podjętą na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), zgodnie z którym, jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta jest rada gminy. Stosownie do art. 237 § 1 i 3 K.p.a. organ właściwy do załatwienia skargi powinien załatwić skargę bez zbędnej zwłoki i o sposobie załatwienia skargi zawiadomić skarżącego. Przepisy te zostały zamieszczone w dziale VIII K.p.a., dotyczącym skarg i wniosków obywateli. Jednakże działalność organów państwa i organów administracji publicznej regulowana przepisami działu VIII K.p.a. nie jest objęta kognicją sądów administracyjnych. Zaskarżona uchwała Rady Gminy w Ustroniu Morskim jest zawiadomieniem skierowanym do skarżącej o sposobie załatwienia jej skargi na działalność wójta. Ponieważ organem właściwym do załatwienia skargi na działalność wójta jest organ kolegialny, zawiadomienie w tym przypadku ma formę uchwały. Jednak podejmowane w trybie art. 237 § 3 K.p.a. zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie przybiera żadnej z prawnych form działania organu administracji publicznej, podlegających kontroli sądu administracyjnego.
Skarga dotycząca zaniedbania lub nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy uruchamia jednoinstancyjne postępowanie administracyjne o charakterze uproszczonym, kończące się czynnością materialno-techniczną zawiadamiającą skarżącego o sposobie załatwienia skargi. Skarga do sądu administracyjnego na czynność informującą o sposobie załatwienia skargi nie przysługuje (por. postanowienie NSA z 6 października 2010 r. sygn. akt I OSK 1527/10 LEX nr 741560, post. NSA z 14 października 2010 r. sygn. akt II OSK 2019/10 LEX nr 743368). Brak kognicji sądu administracyjnego w sprawie powoduje, że skarga nie może być przedmiotem oceny Sądu. Natomiast okoliczność, że uchwała będąca przedmiotem skargi została już wyeliminowana z obrotu prawnego rozstrzygnięciem nadzorczym mogłaby uzasadniać umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. jako bezprzedmiotowego, ale w sytuacji, gdyby przedmiot zaskarżenia mieścił się w kognicji sądów administracyjnych.
Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.