Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L. K. M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jej skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Wojewoda decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...] zezwalającą Burmistrzowi na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie ulicy [...] - drogi gminnej klasy "[...]" oraz budowie parkingu wielopoziomowego o [...] miejscach parkingowych dla samochodów osobowych.
Skargę na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosła L.M., współwłaścicielka nieruchomości przeznaczonej pod parking wielopoziomowy.
Jednocześnie skarżąca złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podnosząc, że decyzja ta wydana została z naruszeniem istoty prawa własności zagwarantowanej w Konstytucji RP, a realizacja zaskarżonej decyzji przed rozpoznaniem skargi przez Sąd może doprowadzić do nieodwracalnych lub też trudnych do odwrócenia następstw, a ewentualne wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji pozbawi inwestora możliwości jej wykonania. Spowoduje to konieczność wszczęcia odrębnego postępowania zmierzającego do przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, co uzasadnia uniemożliwienie realizacji spornej inwestycji do czasu wydania wyroku.
W piśmie z dnia [...] r. skarżąca zwróciła się do Sądu o wstrzymanie wykonania rygoru natychmiastowej wykonalności, który nadał decyzji organ I instancji.
Wojewoda w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie oraz o oddalenie wniosku dotyczącego ochrony tymczasowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Podkreślić trzeba, że art. 61 § 3 p.p.s.a., umożliwia sądowi wstrzymanie wykonania w całości lub w części kwestionowanego aktu administracyjnego lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ewentualne wstrzymanie wykonania aktu zależy od wykazania przez stronę istnienia przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca podniosła, że zrealizowanie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej przed rozpoznaniem skargi może doprowadzić do nieodwracalnych lub też trudnych do odwrócenia skutków i w razie uwzględnienia skargi będzie się wiązało z dodatkowymi kosztami i wymagało prowadzenia odrębnych postępowań mających na celu przywrócenie stanu poprzedniego
Zauważyć trzeba, że w myśl powoływanego już powyżej przepisu sąd administracyjny może, a nie musi wstrzymać wykonanie kwestionowanego aktu lub czynności. Zaskarżona decyzja została wydana na bazie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687). Stosownie do treści art. 17 ust. 1 i 3 tej ustawy, decyzji tego rodzaju nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności na wniosek właściwego zarządcy drogi, uzasadniony interesem społecznym lub gospodarczym, a decyzja której nadano rygor natychmiastowej wykonalności zobowiązuje do niezwłocznego wydania nieruchomości, uprawnia właściwego zarządcę drogi do faktycznego objęcia nieruchomości w posiadanie oraz uprawnia do rozpoczęcia prac budowlanych. Przyjmując takie rozwiązanie ustawodawca uznał, że jest ono konieczne dla usprawnienia procesu inwestycyjnego budowy dróg. Wstrzymanie wykonania decyzji wydanej m. in. na podstawie powołanego art. 17 cyt. ustawy, byłoby zatem działaniem sprzecznym z założeniem ustawodawcy i niweczyłoby cel takiego uregulowania. Stanowisko takie wielokrotnie wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, m. in. w postanowieniu z dnia 3 października 2007 r., sygn. I OZ 707/07 (Lex nr 1016450); w postanowieniu NSA z dnia 10 września 2007 r., sygn. akt I OZ 659/07; postanowieniu NSA z dnia 30 marca 2007 r., sygn. akt I OZ 202/07 oraz postanowieniu NSA z dnia 30 października 2007 r., sygn. akt I OZ 798/07, niepubl.