Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak - Siuda po rozpoznaniu w dniu 15 września 2006r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. J. o wymierzenie grzywny Prezydentowi Miasta postanawia: odrzucić wniosek
Prawomocnym postanowieniem z dnia [...] . Sąd odmówił [...] przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), z powodu oczywistej bezzasadności wniosku o wymierzenie organowi grzywny.
Skarżący wezwany do uiszczenia wpisu od złożonego wniosku w kwocie [...] zł, w dniu [...]. złożył ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, wskazując między innymi, że wysokość otrzymywanej renty w kwocie [...] zł uniemożliwia mu uiszczenie w/w opłaty.
Wojewódzki Sąd administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 230 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), od pism wszczynających postępowanie przed sądami administracyjnymi w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Do wniosku wszczynającego postępowanie sądowe stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej (art. 63 i art. 64 § 3 cytowanej ustawy). Jeżeli strona inicjująca postępowanie sądowoadministracyjne mimo wezwania sądu nie uiści należnego wpisu, skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 wyżej wskazanej ustawy.
Zasadą ogólną jest, że w przypadku złożenia przez stronę skarżącą wniosku o przyznanie prawa pomocy w terminie określonym przez Sąd w wezwaniu do uiszczenia wpisu, skargi nie można odrzucić przed rozpoznania złożonego wniosku o prawo pomocy. Postępowanie w przedmiocie prawa pomocy kończy się postanowieniem - podlegającym w razie odmowy - zaskarżeniu zażaleniem (art.263 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Z chwilą, gdy w danej sprawie w przedmiocie prawa pomocy istnieje już prawomocne postanowienie Sądu, posiada ono wiążącą moc skonkretyzowanej
1 zindywidualizowanej przez sąd normy prawnej. Z mocy tej wypływa obowiązek strony uiszczenia wymaganego wpisu i faktu tego nie zmienia obowiązek ponownego wezwania jej do uiszczenia opłaty. Zatem ponownie złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym m.in. zwolnienie od kosztów sądowych, nawet dokonane w terminie określonym w ponownym wezwaniu, nie może uchylić skutków prawomocności wydanego wcześniej rozstrzygnięcia i tym samym nie ma wpływu na bieg terminu określonego w ponownym wezwaniu do uiszczenia wymaganego wpisu, jeżeli nie zachodzą okoliczności uzasadniające odmienną ocenę możliwości poniesienia kosztów sądowych przez stronę (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1999r., sygn. akt I CKN 1461/98, OSNC 1999/11/196, postanowienie SN z dnia 23 lutego 1999r., sygn. akt I CKN 1064/97, OSNC 1999/9/153).
W niniejszej sprawie prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego [...]przyznania prawa pomocy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku o wymierzenie grzywny. Pogląd ten pozostaje nadal aktualny, bowiem prawo pomocy nie przysługuje w razie oczywistej bezzasadności wniosku wszczynającego postępowanie stosownie do art. 247 w zw. z art. 64 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Złożony przez [...]ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy, nie wstrzymuje zatem biegu terminu do uiszczenia wpisu sądowego, skoro w sprawie nie zaszły okoliczności uzasadniające odmienną ocenę tego wniosku.
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, że skoro wniesienie wniosku o wymierzenie organowi grzywny podlegało obowiązkowi uiszczenia wpisu stałego (art. 231 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), a skarżący pomimo otrzymania wezwania do jego uiszczenia w terminie 7 dni, wpisu nie uiścił, wniosek należało odrzucić na podstawie art. 220 § 3 w związku z art. 64 § 3 cytowanej wyżej ustawy.