Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 13 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. I. oraz A. I. na działanie Burmistrza w przedmiocie zgody na podział lokalu postanawia odrzucić skargę
D. I. oraz A. I. pismem z dnia 11 sierpnia 2014 r. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę. Wyjaśnili, że są najemcami mieszkania położonego w [..], będącego w zarządzie [...]. Z akt sprawy w Sądzie Rejonowym w Myśliborzu dowiedzieli się, że Burmistrz, pismem z dnia 15 stycznia 2014 r. udzielił zgody, na podział mieszkania, które obecnie najmują skarżący, w odpowiedzi na wniosek K. K. (zameldowanej w tym mieszkaniu). Ponadto wyjaśnili, że K. K. wystąpiła przeciwko skarżącym z powództwem o zniesienie współwłasności powołując się na zgodę właściciela w przedmiocie podziału mieszkania.
Mając na względzie fakt, że z treści ww. skargi nie wynikało, jaki akt, czynność, czy też zaniechanie jest jej przedmiotem Sąd zarządzeniem z dnia 14 sierpnia 2014 r. (w sprawie II Ko 92/14) pouczył skarżących o treści art. 3 § 2 pkt 1 - 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz zobowiązał D. I. oraz A. I. do jednoznacznego sprecyzowania treści skargi poprzez wskazanie w terminie 7 dni, czy pismo z dnia 11 sierpnia 2014 r. stanowi skargę, a jeżeli tak wówczas Sąd zobowiązał do wskazania organu, którego działalności lub bezczynności skarga dotyczy, numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia, innego aktu) lub zaskarżonej czynności, a także naruszenia prawa bądź interesu prawnego.
W odpowiedzi na wezwanie D. I. oraz A. I. podali, że wnoszą skargę na bezprawną i bezpodstawną działalność Burmistrza, który w piśmie z dnia 15 stycznia 2014 r., ustosunkowując się do wniosku K. K., wyraził zgodę na podział lokalu mieszkalnego (będącego własnością Gminy) na dwa odrębne lokale mieszkalne. W ocenie skarżących, organ ten w rażący sposób naruszył ich interes prawny, jako głównych najemców ww. mieszkania komunalnego, bowiem w tej sytuacji nie miał prawa wyrażać zgody na jakikolwiek podział tego mieszkania.
Skarżący podnieśli, że bezprawne i bezpodstawne wyrażenie ww. zgody, stanowiło podstawę powództwa cywilnego wniesionego przez K. K. do Sądu Rejonowego w Myśliborzu o podział tego mieszkania, które aktualnie toczy się pod sygn. I Ns 300/14.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 1 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji sądów administracyjnych został doprecyzowany w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej w dalszej części "P.p.s.a.", zgodnie z którym, kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;