Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta Sławno Nr LVII/322/2010 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta Sławno
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. i E. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi Z.i E. D. na uchwałę Rady Miasta Sławno Nr LVII/322/2010 z dnia 15 września 2010 r. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta Sławno postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym

Uzasadnienie

Z. i E.D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] skargę na uchwałę Rady Miasta Sławno [...] podjętą w dniu 15 września 2010 r. w sprawie rozpatrzenia skargi ww. osób na działalność Burmistrza Miasta Sławno. Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Z. i E. D. podnieśli w skardze szereg zarzutów względem sposobu załatwienia sprawy, przez Burmistrza Miasta [...] , w odniesieniu do oznakowania znakami drogowymi ulicy [...] w [..] , a także dotyczących działalności tego organu w sporze dotyczącym blokowania przejazdu ww. drogą. Jednocześnie w skardze strona wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pomocy profesjonalnego pełnomocnika z urzędu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niewyczerpanie trybu zaskarżenia uchwały, wskazanego w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (D z U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "Ppsa", prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.

O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wówczas, gdy bez głębszej analizy prawnej sprawy, jednoznacznie można uznać, że skarga jest niedopuszczalna.

Taka sytuacja nastąpiła w niniejszej sprawie.

Zakres kontroli działalności administracji publicznej dokonywanej przez sądy administracyjne określa przepis art. 3 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym kontroli sądu administracyjnego podlegają:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Z art. 3 § 3 Ppsa wynika również, że sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.

Tymczasem zaskarżona uchwała, w której organ uznał skargę Z.

i E. D. na działalność Burmistrza Miasta [..] za bezzasadną, została podjęta na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, a więc w sprawie dotyczącej załatwiania skarg powszechnych, o których mowa w Dziale VIII Rozdziale 2 Kodeksu.

Podkreślić należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ukształtował się jednolity pogląd, iż czynności podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 221-260) odnoszące się do skarg i wniosków, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym dyspozycją art. 3 Ppsa i dlatego nie podlegają kognicji sądu administracyjnego.

Ponadto, przedmiotowa uchwała stanowi jedynie zawiadomienie strony o sposobie załatwienia skargi na działalność organu wykonawczego miasta, w rozumieniu art. 238 § 1 Kpa i nie może podlegać zaskarżeniu do sądu administracyjnego. W przepisach Działu VIII KPA brak jest również przepisu szczególnego, o którym mowa w art. 3 § 3 Ppsa, który przewidywał by kontrolę sądu administracyjnego w tego rodzaju sprawach. Dlatego też niniejsza skarga jest oczywiście bezzasadna.

Z tych względów , na podstawie art. 247 powoływanej ustawy, Sąd orzekł jak na wstępie.

Strona 1/1