Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.) Sędzia WSA Joanna Kube Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ewy Grochowskiej-Jung od orzekania w sprawie II SA/Wa 1008/08 ze skargi A. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej ustalenia stawki procentowej pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego postanawia - oddalić wniosek -
Pismem z dnia 27 października 2008 r. A. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wyłączenie sędziego Ewy Grochowskiej-Jung od orzekania w sprawie z jego skargi na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej ustalenia stawki procentowej pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że wymieniony Sędzia, orzekając wcześniej w innej sprawie pomiędzy tymi samymi stronami "kierował się innymi wskazaniami niż przepisy ustawowe i konstytucyjne".
W dniu 4 grudnia 2008 r. sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung złożyła pisemne oświadczenie, że po jej stronie nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), wyłączające ją od rozpoznania sprawy o sygn. akt II SA/Wa 1008/08 oraz, że nie istnieją także inne okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości, co do Jej bezstronności. Oświadczenie to znajduje się w aktach sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia (art. 20 § 1 powołanej ustawy).
W ocenie Sądu, podnoszone przez skarżącego okoliczności nie wywołują uzasadnionej wątpliwości, co do bezstronności sędziego w niniejszej sprawie.
Należy bowiem stwierdzić, że wydanie przez sędziego orzeczenia w innym postępowaniu sądowoadministracyjnym, z którym skarżący się nie zgadza, nie może wskazywać na brak bezstronności sędziego. Podniesiona przez skarżącego okoliczność, iż Sędzia orzekając w innej sprawie pomiędzy tymi samymi stronami "kierował się innymi wskazaniami niż przepisy ustawowe i konstytucyjne", może stanowić podstawę do wniesienia przez skarżącego środka odwoławczego od wydanego orzeczenia, nie stanowi jednak okoliczności do wyłączenia sędziego w innej sprawie.
Ocena wydawanych przez sędziego orzeczeń pod względem ich zgodności z przepisami prawa procesowego, albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, należy do sądu wyższej instancji, tj. Naczelnego Sądu Administracyjnego, w ramach kontroli instancyjnej. Stronie postępowania sądowoadministracyjnego przysługują bowiem środki odwoławcze, za pomocą których możliwe jest kwestionowanie orzeczeń sądu. Natomiast sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 1996 r., sygn. akt I PO 8/96, OSNAP 1997 r. nr 4, poz. 59).
Reasumując, należy stwierdzić, iż skarżący nie uprawdopodobnił, że istnieją okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności sędziego Ewy Grochowskiej-Jung w niniejszej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 22 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.