Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. z dnia 14 grudnia 2009 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego postanawia: 1. oddalić wniosek w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić w niniejszej sprawie dla A. S. radcę prawnego w ramach przyznania prawa pomocy, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie.
A. S. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie radcy prawnego z urzędu.
Z treści wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz złożonych do akt sprawy dokumentów źródłowych, wynika, że dochód w czteroosobowym gospodarstwie domowym skarżącej, które prowadzi wraz z mężem i dwójką małoletnich dzieci wynosi łącznie 3000 zł netto, a źródłem tego dochodu jest wynagrodzenie skarżącej (wg nadesłanych przelewów za miesiące od 11.2009-01.2010 r. średnio 1800 zł netto miesięcznie) oraz dochód jej męża z gospodarstwa rolnego (nieruchomość rolna o pow. 8,68 ha).
Z kolei, z pozostałych przedstawionych przez skarżącą dokumentów źródłowych, tj. rachunków i faktur: za energię cieplną, energię elektryczną, wywóz nieczystości stałych, gaz, telefony (stacjonarny i komórkowy) i telewizję kablową oraz dodatkowego oświadczenia skarżącej wraz ze szczegółowym zestawieniem powyższych wydatków i kopii wyroku, na mocy którego zobowiązano męża skarżącej do świadczeń alimentacyjnych wynika, że średnie miesięczne wydatki na pokrycie kosztów podstawowego utrzymania skarżącej i jej rodziny kształtują się na poziomie ok. 1800 zł.
Jednocześnie skarżąca oświadczyła, że w kosztach tych partycypuje również jej teściowa, jako drugi, obok jej męża, współwłaściciel zajmowanego domu mieszkalnego o pow. 54m2. Wyjaśniła przy tym, że koszty utrzymania domu są rozliczane według liczby osób pozostających w każdym z gospodarstw domowych - po jej stronie w liczbie 4 osób.
Natomiast w rubryce 7 formularza, w podrubryce dotyczącej środków pieniężnych, skarżąca wykazała zadłużenie w banku na kwotę 30.000 zł.
W pierwszej kolejności należy rozpoznać wniosek w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Otóż, stosownie do treści art. 239 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych. Do tej kategorii spraw zalicza się także sprawa ze skargi A. S., ponieważ przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja rozstrzygająca o prawie do stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego, a więc akt administracyjny ściśle dotyczący praw z zakresu stosunków pracy nauczyciela. Należy podkreślić, że zwolnienie to ma charakter ustawowy, co oznacza, że strona skarżąca działanie organu w tej kategorii spraw nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych już od momentu wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego (wniesienia skargi) poprzez cały tok tego postępowania zarówno przed sądem pierwszej instancji - wojewódzkim sądem administracyjnym - jak i przed sądem II instancji - Naczelnym Sądem Administracyjnym. Tym samym, w sytuacji ustawowego zwolnienia Sąd nie wydaje w tym zakresie odrębnego orzeczenia, bowiem skutek w postaci zwolnienia od kosztów sądowych nastąpił już w momencie wniesienia skargi, a w konsekwencji złożony w tym właśnie zakresie przez stronę wniosek podlega oddaleniu.
Dlatego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 cyt. ppsa, postanowiono, jak w pkt 1 sentencji.
Odrębnie natomiast należy rozpoznać wniosek w zakresie ustanowienia radcy prawnego z urzędu.
W myśl art. 246 § 1 ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W niniejszej sprawie ustalono, że prawie 2/3 części osiąganego w gospodarstwie domowym skarżącej dochodu pochłaniają koszty utrzymania domu, a pozostała kwota musi wystarczyć na pokrycie kosztów podstawowego utrzymania aż czterech osób, w tym dwójki małoletnich dzieci. Taka zaś sytuacja materialna dowodzi, że zostały spełnione przesłanki obligujące do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, postanowiono jak w pkt 2 sentencji.