Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 13 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. J. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 83/09 postanawia - odrzucić skargę o wznowienie postępowania -
Pismem z dnia 24 lipca 2009 r., uzupełnionym pismami z dnia 7 sierpnia 2009 r. oraz z dnia 22 września 2009 r., J. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 83/09. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę J. J. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON z dnia [...] kwietnia 2003 r. o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.
Jako podstawę prawną wznowienia postępowania sądowego skarżący wskazał art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Podniósł, iż wnosi o wznowienie postępowania w związku z wykryciem w dniu 12 maja 2009 r. środka dowodowego mogącego mieć wpływ na ostateczne rozstrzygnięcie sprawy, a z którego skarżący nie mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu, tj. niewydania przez organ decyzji o umorzeniu postępowania odwoławczego, do wydania której był zobligowany, zgodnie z treścią art. 138 § pkt 3 w związku z art. 137 Kodeksu postępowania administracyjnego. Skarżący podał, iż fakt niewydania wskazanej decyzji ustalony został dopiero na rozprawie w dniu 12 maja 2009 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 83/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 273 § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, można żądać wznowienia postępowania sądowego w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Stosownie do treści art. 279 tej ustawy, skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. W myśl zaś art. 280 § 1 ustawy, sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, iż skarga J. J. o wznowienie postępowania nie opiera się na ustawowych podstawach wznowienia. Podkreślenia wymaga bowiem fakt, iż okoliczności przywołane w skardze nie mają charakteru ustawowych podstaw wznowieniowych. Samo bowiem sformułowanie ustawowej podstawy wznowienia postępowania nie oznacza, iż skarga na takiej podstawie się opiera. Oceniając, czy złożona skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia uznać należy, iż sytuacja taka zachodzi wówczas, gdy powołana w skardze podstawa wznowienia ma w danej sprawie charakter rzeczywisty. Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem sądów oraz poglądami doktryny, brak ustawowych podstaw wznowienia nie wynika tylko z braku przytoczenia określonego przepisu, ale również z braku okoliczności pozwalających na ustalenie, że w konkretnej sprawie określona podstawa wznowienia postępowania istnieje. Jeżeli już z samego uzasadnienia skargi wynika, że podnoszona podstawa wznowienia postępowania nie zachodzi, taka skarga, jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia, podlega odrzuceniu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 28 października 1999 r. sygn. akt II UKN 174/99, publ. OSNP 2001, nr 4, poz. 133 czy też postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 czerwca 2004 r. sygn. akt OW 87/04, publ. LEX nr 158967).
Jak już wyżej wskazano, można żądać wznowienia postępowania w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. W niniejszej sprawie taką nową okolicznością w ocenie skarżącego jest fakt niewydania przez organ decyzji o umorzeniu postępowania odwoławczego, o którym dowiedział się na rozprawie w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 83/09 w dniu 12 maja 2009 r. Nie można zatem w żaden sposób uznać, iż strona nie mogła skorzystać z tej okoliczności w postępowaniu o sygn. akt II SA/Wa 83/09, skoro fakt ten został ustalony na rozprawie i Sąd wiedział o nim jeszcze przed wydaniem wyroku. Ze sformułowania art. 273 § 2 ustawy wynika bowiem, iż "wykrycie" odnosi się do okoliczności faktycznych lub środków dowodowych nieujawnionych w poprzednim postępowaniu i wówczas nieujawnialnych z tego powodu, że nie były znane stronom.
Wobec powyższego stwierdzić należy, iż powołana przez skarżącego podstawa wznowienia postępowania nie zachodzi, zaś niniejsza skarga o wznowienie postępowania, jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia, podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 280 § 1 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w postanowieniu.