Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maria Werpachowska po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. O. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska służbowego i przeniesienia do dyspozycji postanawia -odrzucić skargę-
Przedmiotem skargi J. O. jest decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska służbowego i przeniesienia do dyspozycji. Zaskarżona decyzja doręczona została stronie w dniu 25 marca 2011 r. Skarga na wymienioną decyzję wniesiona została przez skarżącego bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. (data nadania skargi w placówce pocztowej). W dniu 29 kwietnia 2011 r. Sąd, przy piśmie ozn. II KO/Wa 122/11, przesłał wymienioną wyżej skargę organowi, powiadamiając o tym skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Stosownie do art. 53 § 1 powołanej ustawy, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Zaskarżona decyzja zawiera prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Organ wskazał bowiem, że skargę należy wnieść za jego pośrednictwem w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. Decyzja doręczona została skarżącemu w dniu 25 marca 2011 r., a zatem termin 30-dniowy od tej daty upływał w dniu 26 kwietnia 2011 r. Zgodnie bowiem z art. 83 § 2 powołanej ustawy, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
Skarżący nadał wprawdzie skargę w placówce pocztowej w dniu 20 kwietnia 2011 r., jednakże, niezgodnie z pouczeniem zawartym w zaskarżonej decyzji, skierował ją bezpośrednio do Sądu.
W myśl art. 98 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), w okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. od dnia 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r., skargę wniesioną bezpośrednio do sądu administracyjnego, jeżeli wniesiona została w terminie określonym w art. 53 § 1 powołanej ustawy, sąd administracyjny przekazuje organowi, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, ze skutkiem określonym w art. 54 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zatem, jedynie w okresie wskazanym w powołanym wyżej art. 98 ustawy Przepisy wprowadzające (...), wniesienie skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego skutkowało - w sytuacji, gdy skarga złożona została w terminie 30 dni od daty doręczenia zaskarżonej decyzji - przyjęciem, że wniesiono ją we właściwym trybie i z zachowaniem terminu.
Od dnia 1 stycznia 2006 r. wniesienie skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego powoduje, że sąd ten, tak jak w okresie przejściowym, o którym mowa w art. 98 ustawy Przepisy wprowadzające (...), przekazuje skargę organowi administracji publicznej, który wydał zaskarżoną decyzję, jednakże za datę wniesienia skargi przyjmuje się datę jej przekazania przez Sąd właściwemu organowi.
Skarga wniesiona w niniejszej sprawie bezpośrednio do Sądu przekazana została Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w dniu 29 kwietnia 2011 r. Stwierdzić należy zatem, że skarga wniesiona została z uchybieniem ustawowego terminu i z tego powodu jest niedopuszczalna.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 w zw. z art. 54 § 1 i art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.