Starszy referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. P. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. P. G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego postanawia odmówić przyznania W. P. G. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W toku postępowania sądowego skarżący W. P. G. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu wskazał, że pozostaje sam w gospodarstwie domowym. Ujawnił, że posiada majątek w postaci mieszkania o powierzchni [...] m2, a utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w kwocie około [...] zł netto. Wnioskodawca wskazał, że ponosi wydatki: koszty wyżywienia ok. [...] zł, koszty zakupu bielizny, odzieży, obuwia około [...] zł, koszty zakupu lekarstw około [...] zł, zakup środków czystości i higieny około [...] zł, koszty utrzymania mieszkania [...] zł, wskazał, że posiada zadłużenie w banku w wysokości około [...] CHF, rata miesięczna kredytu to około [...] zł. W. P. G. wyjaśnił, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym. Skarżący oświadczył, że pozostaje w trudnej sytuacji majątkowej.
Rozpoznając wniosek na wstępie należy zauważyć, że prawo pomocy stosownie do treści art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) może być przyznane osobie fizycznej w częściowym - wówczas obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych i wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 ustawy).
Odnosząc powyższe kryteria do niniejszej sprawy referendarz sądowy uznał, że wykazana przez W. P. G. sytuacja majątkowa nie daje podstaw do uwzględnienia jego wniosku. Na wstępie należy zauważyć, że do kosztów sądowych zalicza się opłaty sądowe (w tym wpis i opłaty kancelaryjne) oraz zwrot wydatków (art. 211 powołanej ustawy). Nie ulega wątpliwości, iż na obecnym etapie postępowania sądowego większość kosztów została już przez skarżącego uiszczona, w aktach sądowych znajduje się m. in. dowód uiszczenia wpisu w wysokości 200 zł (k- 30), dowód uiszczenia opłaty z sporządzenie uzasadnienia wyroku (k-80). Zatem koszty pozostałe do uiszczenia to w zasadzie wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł i ewentualne opłaty kancelaryjne. Wskazać również należy, że przy rozpoznawaniu wniosków o prawo pomocy przyjmuje się, że powinno on być skierowane w pierwszej kolejności do osób, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji majątkowej.
Dokonując pod tym kątem sytuacji wnioskodawcy należy stwierdzić, że brak jest przesłanek do uznania jej za trudną. Jakkolwiek skarżący wyliczył, że ponosi miesięczne koszty utrzymania w wysokości około [...] zł i wykazał, że spłaca kredyt, którego miesięczna rata wynosi około [...] zł, niemniej jednak jak wskazano już wcześniej do tej pory wnioskodawca samodzielnie opłacał koszty sądowe. W ocenie referendarza sądowego ujawniona przez skarżącego okoliczność, dotycząca spłaty raty kredytu, nie może być uznana za zdarzenie przemawiające za uwzględnieniem jego wniosku. Naczelny Sąd Administracyjny w analogicznych sytuacjach prezentuje jednoznaczne stanowisko, że zobowiązania cywilnoprawne (m.in. raty kredytu) nie mogą mieć pierwszeństwa przed kosztami postępowania sądowego (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt I OZ 83/06, Lex 939382). Przedkładanie należności o charakterze prywatnoprawnym nad publicznoprawnymi nie może skutkować przerzuceniem ciężaru finansowania postępowań sądowo-administracyjnych na Skarb Państwa (por. Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w orzeczeniach z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt I FZ 150/06, z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt I FZ 9/06, czy z dnia 14 czerwca 2005 r., sygn. akt II OZ 475/05, dostępne w bazie orzeczeń www. nsa.gov.pl).
Z tego względu należy uznać, że skoro skarżący terminowo reguluje należności kredytowe i dotychczas wcześniej opłacał koszty, to ma również możliwość poniesienia pozostałych kosztów sądowych w niniejszej sprawie, które na obecnym etapie postępowania wynoszą 100 zł (należny wpis sądowy od skargi kasacyjnej i jednocześnie najwyższy z kosztów). Skarżący ma ponadto zabezpieczone potrzeby bytowe i nie pozostaje bez środków do życia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uznając brak podstaw do zwolnienia od kosztów sądowych, postanowiono jak w sentencji.