Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2011 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku P. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium za osiągnięcia w nauce postanawia: odmówić P. B. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Skarżący - P. B. po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi, w złożył wniosek o zwolnienie go z kosztów sądowych.
W uzasadnieniu wniosku podniósł, że jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności i ma trudną sytuację finansową. Utrzymuje się z renty socjalnej w wysokości 612 zł, a ponadto nie ma innego dochodu oraz majątku. Jednocześnie podał, że ma 1.500 złotych oszczędności.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Jedynym czynnikiem, od którego ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) uzależnia możliwość przyznania wnioskującemu żądanej pomocy w ramach prawa pomocy, jest kryterium materialne.
Przyznanie tego prawa osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Należy zauważyć, że generalną zasadą postępowania sądowego jest ponoszenie przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w tym postępowaniu. Natomiast prawo pomocy wywodzi się z tzw. prawa ubogich, dlatego też pomoc państwa wyrażona w przepisach o prawie pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym skierowana jest do osób, które albo mają bardzo niskie dochody, albo ich w ogóle nie posiadają, tj. do osób, które z uwagi na bardzo ciężką sytuację materialną, często nie mają zaspokojonych nawet podstawowych potrzeb życiowych. Ponadto udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa, gdyż zwolnienie z kosztów sądowych nie prowadzi do ich zlikwidowania, a jedynie do ich przeniesienia na budżet państwa. W praktyce oznacza to, że ciężar finansowy związany z kosztami prowadzenia przez stronę postępowania przed sądem, będą musieli ponieść inni obywatele. Jednocześnie Sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Dlatego też zawsze należy ustalić, czy strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy, rzeczywiście spełnia przesłanki do przyznania jej tego prawa.
Rozpoznając złożony przez P. B. wniosek, należy więc z jednej strony uwzględnić wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie on zobowiązany ponieść w tym postępowaniu, a z drugiej - jego możliwości finansowe.
Na obecnym etapie postępowania skarżący obowiązany jest do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, który wynosi - stosownie do § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 z późn. zm.) - 200 zł.
W niniejszej sprawie skarżący wskazał, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Z jego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż uzyskuje on stały miesięczny dochód w wysokości 612 zł (renta socjalna) oraz posiada 1.500 zł oszczędności.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że skarżący nie wykazał, że w jego sytuacji zachodzą przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, bowiem posiada środki finansowe w wysokości umożliwiającej uiszczenie wpisu sądowego w kwocie 200 zł.
Z tego względu na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.