Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Z. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia służbowego kuratora sądowego postanawia -odrzucić skargę-
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:
1. decyzje administracyjne,
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, oraz bezczynność organów w tych przypadkach.
Regulacja ta nie ma charakteru bezwzględnego i ustawy szczególne mogą wyłączyć jej stosowanie co do określonych kategorii decyzji administracyjnych dopuszczając, w zakresie kontroli ich legalności, w drodze wyjątku, właściwość sądów powszechnych. Taka konstrukcja kontroli decyzji administracyjnej została w szczególności przewidziana w art. 78 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. - o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 86, poz. 804) oraz w art. 47928- 47935 kodeksu postępowania cywilnego w odniesieniu do decyzji i postanowień wydawanych przez Prezesa Urzędu Konkurencji i Konsumentów (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. akt I OSK 86/06, niepublikowane).
Natomiast przedmiotem skargi J. Z. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Sądu Okręgowego [...] z dnia [...] września 2008 r. nr [...]. Z kolei na mocy tej ostatniej decyzji, wydanej na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), przeniesiono skarżącą - kuratora specjalistę - z III Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej Sądu Rejonowego [...] do pracy w Sądzie Rejonowym [...] do II Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej na stanowisko kuratora specjalisty dla dorosłych z zachowaniem dotychczasowych warunków płacy.
W pierwszej kolejności należy zatem ustalić, czy rozpatrzenie skarg na decyzje Ministra Sprawiedliwości, wskazane w art. 30 ust. 1 ustawy o kuratorach sądowych, czyli decyzje wydane w przedmiocie wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z kuratorem zawodowym, przeniesienia na inne stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków podlega kognicji sądów administracyjnych.
Zgodnie z art. 30 ust. 2 powołanej ustawy, w jej pierwotnym brzmieniu, od decyzji Ministra Sprawiedliwości, w sprawach wyżej wskazanych, kuratorowi przysługiwała skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ust. 3 powołanego artykułu stanowił zaś, że w sprawach o roszczenia ze stosunku pracy niewymienionych w ust. 1 stosuje się przepisy Kodeksu pracy. Powyższa regulacja w sposób jednoznaczny określała zakres kognicji sądów administracyjnych oraz sądów powszechnych w sprawach dotyczących stosunku pracy kuratorów sądowych.