Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 29 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie powierzenia pełnienia obowiązków Dyrektora Zespołu Szkół w [...] postanawia: - odrzucić skargę -
B. W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym skargę na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w sprawie powierzenia E. O. pełnienia obowiązków Dyrektora Zespołu Szkół w [...].
Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności wskazanego zarządzenia.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że zarządzeniem Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] została odwołana ze stanowiska Dyrektora Szkoły. Następnie Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] stwierdził nieważność powyższego zarządzenia Burmistrza. Skarżąca podała, że w dniu [...] marca 2016 r. zadeklarowała gotowość do podjęcia pracy na stanowisku dyrektora szkoły.
Pomimo tego Burmistrz w dniu [...] marca 2016 r. wydał zarządzenie nr [...] mocą którego powierzył E. O. pełnienie obowiązków Dyrektora Zespołu Szkół w [...] do czasu obsadzenia stanowiska dyrektora tej jednostki jednak nie dłużej niż do dnia [...] sierpnia 2016 r.
Skarżąca stwierdziła, że przedmiotowe zarządzenie należy uznać za rażące naruszenia zasad wyrażonych w art. 2 i art. 7 Konstytucji RP.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), sąd odrzuca skargę jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego.
Inaczej niż w postępowaniu regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, według którego stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie (art. 28 kpa) uprawnionym, do wniesienia skargi z art. 101 ustawy o samorządzie gminnym może być jedynie ten podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone. A zatem przepis ten daje prawo złożenia skargi każdemu, czyj interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone aktem organu gminy, podjętym w sprawie z zakresu administracji publicznej.
Do wniesienia tego rodzaju skargi nie legitymuje stan zagrożenia naruszeniem prawa, ani nawet samo naruszenie prawa, bez wykazania związku tego naruszenia z sytuacją prawną skarżącego. W orzecznictwie i doktrynie eksponuje się również to, że interes prawny musi być aktualny, osobisty, indywidualny, czyli nie można go wywodzić z sytuacji prawnej innego podmiotu, nawet jeżeli w konkretnej sprawie związki pomiędzy tymi podmiotami byłyby związkami o charakterze prawnym (por. J. Zimmermann, glosa do wyroku NSA z 2 lutego 1996 r. o sygn. akt IV SA 846/95, OSP 1997 r. nr 4, poz. 83A).