Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w T. Nr [...] w sprawie wyrażenia zgody na wypłatę Burmistrzowi T. ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy
Sentencja

II SA/Wa 1465/07 POSTANOWIENIE 19 grudnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędzia WSA Joanna Kube, Asesor WSA Jarosław Trelka (spr.), Protokolant Michał Sułkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi .Z.S, B. B., K. W., J. W., M. Ś., M.Ś., T. Ż. na uchwałę Rady Miejskiej w T. Nr [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. w sprawie wyrażenia zgody na wypłatę Burmistrzowi T. ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy postanawia: 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić skarżącemu Z. S. uiszczony w sprawie wpis sądowy w kwocie 300 zł. (trzysta złotych).

Uzasadnienie strona 1/2

Z. S., reprezentujący też grupę mieszkańców Gminy T. (tzn. B.B., K. W., J.W., M. Ś., M. Ś., T. Ż.) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Gminy T. Nr [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. w sprawie wyrażenia zgody na wypłatę Burmistrzowi T. ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy. Skarga została wniesiona w dniu 30 lipca 2007 r. po bezskutecznym wezwaniu Rady do uchylenia tej uchwały. Skarżący ocenili, że pracodawca jest zobowiązany do udzielenia pracownikowi zaległego urlopu do końca pierwszego kwartału roku następującego po roku, w którym nie wykorzystano urlopu. Skarżący ocenił też, że wymaga tego art. 168 Kodeksu pracy, a potwierdził stosowny wyrok Sądu Najwyższego. Uchwała skutkuje, zdaniem skarżących, trwonieniem pieniędzy podatników. Zgoda na wypłatę burmistrzowi ekwiwalentu za urlop narusza, w ocenie skarżących, przepisy prawa pracy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie uznając, że Z. S. nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu uchwały, wymaganego przez art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Alternatywnie organ wniósł o oddalenie skargi uznając, że burmistrz, jako pracownik samorządowy, zatrudniany jest na podstawie wyboru. Jego kadencja rozpoczyna się w dniu rozpoczęcia kadencji rady gminy, co w niniejszej sprawie nastąpiło w dniu [...] grudnia 2006 r. Stosunek pracy w ramach kadencji 2002 - 2006 zakończył się więc [...] grudnia 2006 r., dlatego na podstawie art. 171 Kodeksu pracy Burmistrzowi należało wypłacić ekwiwalent za niewykorzystany urlop. Obowiązek wypłaty ekwiwalentu nie istnieje tylko w razie zawarcia z tym samym pracownikiem umowy o pracę, ale burmistrz nie jest zatrudniany na podstawie umowy, lecz na podstawie wyboru.

W piśmie z 1 października 2007 r. skarżący zauważyli, że dotychczasowy Burmistrz Gminy został ponownie wybrany na to stanowisko na kadencję 2006 - 2010. Nie było więc przeszkód, aby udzielić mu urlopu w naturze do końca I kwartału roku 2007. Ponadto Burmistrz wykorzystał 4 dniu urlopu już po podjęciu uchwały z [...]grudnia 2006 r. Obciążyło to budżet Gminy kosztem podatników, którymi są też skarżący. Na tym polega, w ocenie skarżących, ich interes prawny w zaskarżeniu uchwały, a także na uprawnieniu do kontrolowania wykonywania przez Burmistrza obowiązków wobec Gminy (na tę okoliczność skarżący powołali się w piśmie z dnia 8 października 2007 r., w którym dodatkowo przesłali dokumenty świadczące o wykorzystaniu przez Burmistrza urlopu w naturze w styczniu 2007 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek organu o odrzucenie skargi jest zasadny, aczkolwiek z innych powodów, niż podane w odpowiedzi na skargę.

Przystępując do rozpoznania skargi wniesionej do sądu administracyjnego konieczne jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy jest ona dopuszczalna. Skarżący swoją skargę oparli na art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)., według którego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Wstępnym warunkiem dopuszczalności takiej skargi jest więc ustalenie, że zaskarżona uchwała została podjęta w sprawie z zakresu administracji publicznej (vide wyrok NSA z 3 września 2004 r., OSK 476/04, ONSAiWSA 2005/1/2). Ustalenie, że uchwała nie dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej, skutkuje koniecznością odrzucenia skargi.

Strona 1/2