Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube po rozpoznaniu w dniu 25 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. O. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego postanawia - odrzucić skargę.
Pismem z dnia 30 marca 2010 r. A. O. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, uznając zarzuty skargi za nietrafne.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 802/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. O. na wskazaną decyzję Ministra Edukacji Narodowej, uznając, iż skarga została wniesiona po upływie terminu przewidzianego do jej wniesienia.
Pismem z dnia 12 lipca 2010 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła skargę kasacyjną na przedmiotowe orzeczenie WSA w Warszawie, wskazując, iż odbiór zaskarżonej decyzji pokwitował M. B. - osoba niebędąca domownikiem w rozumieniu art. 43 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - dalej: kpa, który okazjonalnie "doglądał" mieszkania pod jej nieobecność.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu przedmiotowej skargi kasacyjnej, postanowieniem z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I OSK 1421/10 uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, uznając, iż doręczenie skarżącej przesyłki, zawierającej decyzję organu II instancji, zostało dokonane z naruszeniem art. 43 kpa.
We wskazanym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przesyłkę zawierającą zaskarżoną decyzję Ministra Edukacji Narodowej odebrał w dniu 02 marca 2010 r. kuzyn skarżącej - M. B., który, jak wynika z oświadczenia A. O., opiekował się mieszkaniem skarżącej w czasie jej nieobecności i przebywał w jej mieszkaniu krótkotrwale.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej: ppsa, sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Zgodnie z art. 53 § 1 ppsa, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Natomiast w myśl art. 54 § 1 powołanej ustawy, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi stanowi warunek jej dopuszczalności i obok warunków formalnych skargi podlega ocenie Sądu już na wstępnym etapie postępowania sądowoadministracyjnego. Badanie zachowania terminu do wniesienia skargi jest możliwe tylko wówczas, gdy decyzja administracyjna została prawidłowo doręczona, a co za tym idzie wprowadzona do obrotu prawnego. Doręczenie stronie decyzji otwiera bowiem bieg trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.