Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej sprawy ze skargi J. A. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w [...] w przedmiocie ustalenia uszczerbku na zdrowiu postanawia: - sprostować oczywistą omyłkę pisarską w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2015 roku, sygn. akt II SA/Wa 1839/15 w ten sposób, że w miejsce błędnie podanych identyfikatorów zaskarżonego orzeczenia "[...] maja 2015 r., nr [...] " wpisać: "[...] września 2015 r., nr [...] "
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze II SA/Wa 1839/15 odrzucił skargę J. A. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w [...] w przedmiocie ustalenia uszczerbku na zdrowiu.
W sentencji postanowienia wystąpiła oczywista omyłka pisarska polegająca na błędnym wskazaniu identyfikatorów zaskarżonego orzeczenia tj. Sąd wpisał "[...] maja 2015 r., nr [...]", a powinno być "[...] września 2015 r., nr [...] ".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W myśl natomiast art. 156 § 2 zd. 1 p.p.s.a. sprostowanie Sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie natomiast z przepisem art. 166 p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Instytucja sprostowania orzeczeń sądowych (wyroków, postanowień), zarówno w postępowaniu przed sądem cywilnym jak i przed sądem administracyjnym (tożsamość unormowań prawnych) służy przywróceniu rzeczywistej woli składu orzekającego, ilekroć zachodzi pewna niezgodność między rzeczywistą wolą i wiedzą, a ich wyrażeniem na piśmie (por. K. Piasecki Kodeks postępowania cywilnego - komentarz, wyd. C.B. Beck, Warszawa 2001 r., s. 1268).
W przedmiotowej sprawie taka okoliczność zaistniała.
W sentencji przedmiotowego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wystąpiła oczywista omyłka pisarska polegająca na błędnym wskazaniu identyfikatorów zaskarżonego orzeczenia tj. Sąd wpisał "[...] maja 2015 r" nr [...] ", a powinno być "[...] września 2015 r" nr [...]".
W związku z powyższym, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 w zw. z art. 166 p.p.s.a. Sąd postanowił jak w sentencji.