Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. M. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w [...] skład orzekający w [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia daty początkowej stwierdzonego inwalidztwa postanawia: odrzucić skargę
Centralna Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych skład orzekający w [...] orzeczeniem z dnia [...] września 2015 r. nr [...], zaliczył badanego emeryta policyjnego R. M. do trzeciej grupy inwalidzkiej, uznał że inwalidztwo, które istnieje od dnia [...] września 2015 r. pozostaje w związku ze służbą w Policji.
R. M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na wskazane orzeczenie wnosząc o jego uchylenie w części ustalenia daty powstania inwalidztwa.
Skarżący stwierdził, że datę powstania inwalidztwa przyjęto z naruszeniem art. 46 i art. 10 pkt 5 ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że nie ma podstawy do tego by ustalić inwalidztwo z wcześniejszą datą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Stosownie do treści art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 355 ze zm.), zdolność fizyczną i psychiczną do służby ustalają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
Zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby jest przedmiotem regulacji ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. j.: Dz. U. z 2015r., poz. 900 ze zm.), a także rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 stycznia 1995 r. w sprawie zasad orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, emerytów i rencistów policyjnych, trybu postępowania i właściwości komisji lekarskich w tych sprawach, sposobu przeprowadzania kontrolnych badań lekarskich oraz wzywania inwalidów na te badania oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin.
Z powołanych aktów wynika, że ustalanie chorób, czy określenie stopnia inwalidztwa funkcjonariuszy Policji należy do komisji lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, natomiast prawo do świadczeń (oraz ich zakres i wysokość) z powyższych tytułów ustalają inne organy w drodze decyzji administracyjnych, od których przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.).