Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym skargi A. Ż. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia inwalidztwa i związku inwalidztwa ze służbą postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 15 listopada 2015 r. A. Ż. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...], ustalające u skarżącego drugą grupę inwalidzką, brak związku pomiędzy inwalidztwem a służbą w Policji oraz częściową niezdolność do pracy. W skardze zawarty został wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że sprawa nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga A. Ż. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), bowiem sprawa będąca przedmiotem zaskarżenia w tym zakresie nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Zaskarżone orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w [...] zostało wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 667 ze zm.).
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że komisje lekarskie, działające w sprawach funkcjonariuszy czy kandydatów do służb mundurowych, są organami administracji publicznej i swe rozstrzygnięcia podejmują w formie decyzji administracyjnych, nazywanych orzeczeniami. Orzeczenia tych komisji dzielą się na dwie zasadnicze grupy. Pierwsza z nich obejmuje kwestie zaliczenia danej osoby do określonej kategorii do służby, jak i samej zdolności do służby. Natomiast druga grupa orzeczeń to orzeczenia ustalające schorzenia danej osoby, ich związek ze służbą i stopień inwalidztwa dla celów między innymi emerytalno-rentowych. Podstawą tych orzeczeń są odrębne przepisy, m.in. cytowana powyżej ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...). Takie orzeczenia nie mają samodzielnego bytu. Są one poddawane kontroli przez sądy powszechne w ramach odwołań od decyzji wydawanych w innych postępowaniach przez organy właściwe w sprawach odszkodowawczych lub emerytalno-rentowych. Mają one wyłącznie charakter orzeczenia wstępnego, jako jedna z przesłanek ustalenia prawa do określonych świadczeń, ich zakresu i wysokości. W konsekwencji nie podlegają one zaskarżeniu do sądu administracyjnego, gdyż sprawy orzekania o inwalidztwie i związku schorzeń ze służbą nie należą do właściwości takich sądów (vide wyroki NSA z dnia 29 maja 2008 r. sygn. akt II OSK 667/08 z dnia 30 kwietnia 2010 r. sygn. akt I OSK 93/10, wyrok NSA z dnia 22 lipca 2010 r. sygn. akt I OSK 220/10 publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń NSA, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 października 1999 r. sygn. III ZP 9/99, OSNP 2000/5/167, uchwała NSA z dnia 19 stycznia 1998 r. sygn. akt OPS 8/97 ONSA 1998/2/39).
Skoro w niniejszej sprawie zaskarżone orzeczenie dotyczyło byłego funkcjonariusza i ustalenia związku jego schorzeń ze służbą to orzeczenie to należy do drugiej omawianej powyżej grupy orzeczeń nie mających samodzielnego bytu i nie podlegających kontroli sądów administracyjnych.
W związku z tym, że skarga A. Ż. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] jest niedopuszczalna, brak było podstaw do odrębnego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.