Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H.S. na decyzję Burmistrza Gminy i Miasta [...] z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie wysokości dodatku mieszkaniowego postanawia - odrzucić skargę -
Burmistrz Gminy i Miasta [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak: [...] przyznał H.S. dodatek mieszkaniowy na okres 6 miesięcy, tj. od sierpnia 2014 r. do stycznia 2015 r. w kwocie [...] zł miesięcznie.
Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] września 2014 r. znak: [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Następnie Burmistrz Gminy i Miasta [...] wydał w dniu [...] października 2014 r. nową decyzję znak: [...] przyznającą H.S. dodatek mieszkaniowy na okres 6 miesięcy, tj. od [...] sierpnia 2014 r. do [...] stycznia 2015 r. w kwocie [...] zł. Decyzję skarżący otrzymał w dniu [...] października 2014 r.
Pomimo prawidłowego pouczenia przez organ o przysługującym środku zaskarżenia od decyzji pierwszej instancji w postaci odwołania, za pośrednictwem Burmistrza Gminy i Miasta [...] do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, H.S. pismem z dnia [...] listopada 2014 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W skardze wskazał na naruszenie prawa Burmistrza Gminy i Miasta [...] przy wyliczeniu mu dodatku mieszkaniowego.
Co prawda H.S. w nagłówku skargi wskazał na decyzję Burmistrza Gminy i Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak: [...], która została wyeliminowana z obrotu prawnego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2014 r., jednakże w jej treści wymienił również decyzję Burmistrza Gminy i Miasta [...] z dnia [...] października 2014 r. znak: [...], która według niego była identycznej treści jak decyzja Burmistrza Gminy i Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r.
Należy zatem przyjąć, że w rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi H.S. jest decyzja z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] przyznająca dodatek mieszkaniowy na okres 6 miesięcy, tj. od [...] sierpnia 2014 r. do [...] stycznia 2015 r. w kwocie [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć - zgodnie z § 2 powołanego artykułu - sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Oznacza to, że możliwość rozpoznania sprawy przez sąd administracyjny istnieje dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie administracyjny tok instancji.
W myśl art. 58 § 1 pkt 6 tej ustawy, sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia, jak również gdy z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
W związku z tym, że przedmiotowa skarga została złożona do Sądu przed wyczerpaniem środków zaskarżenia, które służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji publicznej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że jest ona niedopuszczalna i powinna ulec odrzuceniu.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.