Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku przedstawiciela ustawowego skarżących o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi N. G. i N G. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego M. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. i N. G. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego M. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2015r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku
W dniu 29 czerwca 2015r. (data nadania drogą elektroniczną) przedstawiciel ustawowy skarżących wniósł o sporządzenie uzasadnienia ww. wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Stosownie do art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2012, poz. 270, dalej: p.p.s.a.) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku, a w wypadku wyroku wydanego na posiedzeniu niejawnym - od dnia doręczenia odpisu sentencji.
W niniejszej sprawie, ostatni dzień do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku liczony od dnia 22 czerwca 2015 r. przypadał na dzień 29 czerwca 2015 r., w którym M. G. przesłała drogą elektroniczną wniosek. Niniejszemu wnioskowi nadany został wymiar materialny w dniu 30 czerwca 2015 r., w którym został on wydrukowany, co skutkowało możliwością przyjęcia, że w tej dacie został wniesiony do Sądu. Złożenie wniosku o uzasadnienie wyroku dopiero w dniu 30 czerwca 2015 r. oznacza jednak, że czynność ta nastąpiła z uchybieniem ustawowego terminu.
Stanowisko to znajduje oparcie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2014 r., sygn. I OPS 10/13, w której Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w aktualnym stanie prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym - z uwagi na treść art. 46 p.p.s.a. - nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 262), w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W powołanej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny ponadto przesądził, że w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że pismo procesowe sporządzone w formie elektronicznej, opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym spełnia warunek formalny pisma procesowego, o którym mowa w art. 46 § 1 pkt 4 ppsa. Podkreślił także, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się jednolicie, że pismo takie - po jego wydrukowaniu - jest dotknięte brakiem formalnym, który może być uzupełniony przez autora pisma poprzez złożenie podpisu własnoręcznego na jego wydruku.
Najwcześniejszą datę, w której pismo - nadane drogą elektroniczną, może być uznane za wniesione do sądu, jest data jego wydrukowania. Wówczas pismo takie uzyskuje wymiar materialny, a więc przyjmuje cechy pisma tradycyjnego.
W praktyce chwila wydrukowania najczęściej będzie tożsama z chwilą oznakowania pisma prezentatą, to jednak miarodajny jest rzeczywisty czas wydrukowania, wtedy bowiem zapis elektroniczny uzyskuje swą zmaterializowaną - tradycyjną, papierową - formę (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2012 r. sygn., III CZP 9/12).
Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, mając na uwadze złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z uchybieniem terminu określonego dla jego wniesienia, na podstawie art. 141 § 2 i 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.