Wniosek w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy Czosnów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. D. o dopuszczenie do udziału w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi Gminy Czosnów na zarządzenie zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 16 marca 2009 r. nr LEX.I.0522/2-2/09 w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy Czosnów postanawia -odmówić dopuszczenia T. D. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania-

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 29 kwietnia 2010 r. T. D. złożyła wniosek o dopuszczenie do udziału w charakterze uczestnika postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 523/10 ze skargi Gminy Czosnów na zarządzenie zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 16 marca 2009 r. nr LEX.I.0522/2-2/09 w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy Czosnów.

W uzasadnieniu wniosku T. D. wyjaśniła, że prowadzi [...] w S. w gminie Czosnów i w związku z tym wszelkie zmiany we władzach gminy dotyczą bezpośrednio jej osoby. Podniosła, że odwołanie wójta ze stanowiska skutkować będzie wprowadzeniem komisarza, który tymczasowo przejmie obowiązku i uprawnienia wójta. Trudna sytuacja gminy może spowodować, że komisarz przy podejmowaniu decyzji będzie się kierował jedynie wskaźnikami ekonomicznymi, bez uwzględnienia potrzeb mieszkańców. Jej zdaniem oczywistym jest, że jedną z pierwszych decyzji komisarz będzie podniesienie tych podatków, do których podniesienia będzie on uprawniony. Decyzja taka negatywnie wpłynie na jej sytuację finansową, stąd też, jak wskazuje, ma interes prawny w podejmowaniu działań przeciwko podjęciu takiej decyzji. Ponadto podniosła, że komisarz w celu poprawy sytuacji finansowej gminy może podnieść stawki czynszu za wynajmowanie bądź dzierżawienie nieruchomości gminnych. Może to skutkować pogorszeniem jej sytuacji majątkowej, albowiem wynajmuje od gminy pomieszczenia we wsi S., w których prowadzi [...]. Reasumując T. D. stwierdziła, że jej wniosek jest uzasadniony ponieważ niewątpliwie dotyczy jej interesu prawnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w postępowaniu prowadzonym przed sądem administracyjnym stronami są skarżący oraz organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. Ponadto na podstawie art. 33 § 1 może to być również podmiot, który brał udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniósł skargi, jeżeli wynik postępowania dotyczy jego interesu prawnego.

Udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4, w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności (art. 33 § 2 cytowanej ustawy).

Przy czym interes prawny o którym mowa w powołanym przepisie musi wynikać z przepisu prawa materialnego, który to przepis kreuje dla danego podmiotu prawa lub obowiązki pozostające w związku z konkretnym rozstrzygnięciem. Innymi słowy, interes prawny będzie posiadał taki podmiot, dla którego istnieje przepis prawa materialnego, z którego dla tego podmiotu można wyprowadzić uprawnienie lub obowiązek.

Podkreślenia wymaga również, że od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, kiedy to konkretny podmiot jest wprawdzie zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej lecz dla którego z przepisu prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia lub obowiązki. Podmiot taki nie posiada, zatem uprawnień lub obowiązków chronionych przepisami prawa (vide wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 1998 roku, II SA 1355/98 (LEX nr 41827)), z dnia 5 października 1998 roku, II SA 1104/98 (LEX nr 41301), z dnia 19 stycznia 1995 roku, I SA 1326/93 (Glosa 1996/1/5) i z dnia 13 grudnia 1992 roku, I SA 1725/93 (Glosa 1997/4/13).

Strona 1/2