Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Przemysław Szustakiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku P. M. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2010 r. o sygnaturze akt II SA/Wa 55/10 w sprawie ze skargi P. M. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej postanawia - odmówić wykładni wyroku -
Pismem z dnia 5 czerwca 2010 r., powołując się na art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej zwanej p.p.s.a., P. M. wystąpił z wnioskiem o wyjaśnienie wątpliwości wraz z wnioskiem ewentualnym o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego lub wznowienia postępowania. Wskazał, iż wnosi o wyjaśnienie wątpliwości co do treści uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 55/10, którym to wyrokiem Sąd oddalił jego skargę na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej. W jego ocenie, wątpliwości w uzasadnieniu wyroku dotyczyły następujących zagadnień prawnych. Po pierwsze, na jakiej zasadzie na stronie 5 uzasadnienia Sąd, kierując się nowelą ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, czyli przepisami obowiązującymi w dacie orzekania i w dacie wydania decyzji o zwolnieniu skarżącego ze służby kandydackiej, przyjął, że rektor-komendant uczelni wojskowej jest organem administracji publicznej pierwszej instancji w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, skoro ten organ państwowy sam nie uważał, że posiada taki przymiot, gdyż przed wydaniem decyzji nie zastosował procedury kpa, a z kolei organ wyższej instancji nie uznał takiego działania za wadliwe, utrzymując decyzję pierwszej instancji w mocy. Po drugie, na jakiej zasadzie Sąd przyjął, że nazwa stanowiska (rektor-komendant) osoby wydającej decyzję nr [...] w oparciu o wskazaną podstawę prawną, czyli ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 bez wskazania zmian zawartych w noweli z dnia 24 kwietnia 2009 r.), jest prawidłowa, skoro z dokumentów (np. Statut Uczelni) zawartych w aktach sprawy głównej sygn. II SA/Wa 1792/09, wynika, że nazwę stanowiska rektora określono jako komendant-rektor uczelni.
W związku z powyższym Sąd wezwał skarżącego do jednoznacznego wskazania celu, dla którego złożył pismo z dnia 5 czerwca 2010 r. Wykonując powyższe wezwanie, P. M. wskazał, że stanowi ono wniosek o wyjaśnienie wątpliwości co do treści uzasadnienia wyroku, podkreślając, iż nie uzyskał jednoznacznej odpowiedzi, czy decyzja o zwolnieniu ze służby kandydackiej przez rektora-komendanta WSO WL jest decyzją administracyjną organu administracji publicznej, czy tylko czynnością materialno-techniczną.
Postanowieniem z dnia 21 lipca 2010 r., wydanym w składzie jednego sędziego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wykładni wspomnianego wyroku. Przedmiotowe postanowienie stało się przedmiotem zażalenia P. M. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym podniósł, że nie zgadza się z zapadłym rozstrzygnięciem, wskazując również na możliwość wystapienia przesłanki nieważności postępowania określonej w art. 183 § 2 pkt 4 p.p.s.a., gdyż Sąd orzekał w składzie jednoosobowym.