Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. L. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Sławomira Antoniuka od orzekania w sprawie II SA/Wa 596/17 ze skargi W. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
W złożonym w dniu 29 grudnia 2017 r. piśmie procesowym skarżący wniósł o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Sławomira Antoniuka. Skarżący wyjaśnił, że ww. sędzia wykazał brak poszanowania prawa procesowego i interesu prawnego oraz prywatnego skarżącego w sprawach o sygn. akt II SA/Wa 1848/16 oraz II SA/Wa 1974/16, co uzasadnia wyłączenie tego sędziego od udziału w rozpoznawanej sprawie. Dalej skarżący wyjaśnił, że ww. sędzia mógł czuć się związany swoimi poglądami, wyrażonymi podczas pierwszego postępowania, a taka sytuacja budzi uzasadnione wątpliwości co do obiektywizmu sędziego i nie odpowiada konstytucyjnemu standardowi prawa do bezstronnego sądu.
W dniu 26 lutego 2018 r. sędzia Sławomir Antoniuk złożył wyjaśnienia, o których mowa w art. 22 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017 r. poz. 1369, z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), wskazując, że w odniesieniu do niego nie zachodzą żadne wymienione w art. 18 i 19 p.p.s.a. okoliczności dające podstawę do wyłączenia w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego uznać należy za niezasadny.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym kwestię wyłączenia sędziego normują przepisy art. 18-22 p.p.s.a. Instytucja wyłączenia sędziego ma gwarantować realizację konstytucyjnej zasady do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP).
Wyczerpujący katalog przyczyn wyłączenia sędziego z mocy ustawy wymieniony został w art. 18 p.p.s.a. Natomiast zgodnie z przepisem art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 p.p.s.a., sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie. Podstawą wyłączenia sędziego na gruncie tego przepisu są zarówno okoliczności wynikające ze stosunku osobistego pomiędzy sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem, charakteryzujące się przede wszystkim istnieniem więzi emocjonalnej, której podstawą jest stosunek pokrewieństwa, przyjaźni, dłuższej znajomości, zależności służbowej, gospodarczej, społecznej, jak również wszelkie obiektywnie zaistniałe okoliczności, dające podstawę do zaistnienia wątpliwości co do bezstronności sędziego.
Okoliczność mogąca wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie musi być jednak realna, a nie jedynie potencjalna. Nie jest wystarczająca sama subiektywna podejrzliwość strony bądź utrata przez nią zaufania co do obiektywizmu i bezstronności sędziego. Konieczne jest wskazanie i uwiarygodnienie istnienia ważnych powodów, które obiektywnie spowodowały utratę zaufania strony do sędziego.