Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. w przedmiocie odmowy wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji waloryzacyjnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji waloryzacyjnych postanawia - odrzucić skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego
Uzasadnienie

W dniu 3 lutego 2009 r. R. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...].

Wymienioną decyzją, wydaną na podstawie art. 31 i art. 32 ust. 2 wojskowej ustawy emerytalnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.) oraz art. 156 kpa, Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. odmówił wydania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po 1 stycznia 1999r.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W. wniósł o jej odrzucenie wskazując, że sprawa nie podlega kognicji sądów administracyjnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) - zwanej dalej k.p.c., Kodeks postępowania cywilnego normuje postępowanie sądowe w sprawach ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz w innych sprawach, do których przepisy tego Kodeksu stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne). Do rozpoznawania spraw cywilnych powołane są sądy powszechne, chyba że przepisy szczególne przekazują je do właściwości sądów szczególnych lub innych organów (art. 2 k.p.c.). Natomiast sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych, objętymi właściwością sądów powszechnych, są sprawy dotyczące ubezpieczeń społecznych i rodzinnych oraz emerytur i rent, (art. 476 § 2 pkt 1 i 2 k.p.c.), zaś organami rentowymi są także wojskowe organy emerytalne (art. 476 § 4 pkt 3 k.p.c.). Również ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 8, poz. 66 ze zm.). stanowi w art. 31 ust. 4, że w sprawach dotyczących prawa do zaopatrzenia emerytalnego i świadczeń z tego tytułu zainteresowanemu przysługuje odwołanie do właściwego sądu według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, a więc do właściwego sądu powszechnego.

W tym kontekście należy również odczytywać regulacje dotyczące wysokości świadczeń emerytalno-rentowych. Przepis art. 32 ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin stanowi, że decyzje ostateczne, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego sądu, mogą być z urzędu przez wojskowy organ emerytalny zmienione, uchylone lub unieważnione, na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) - zwanej dalej k.p.a. To, że wojskowy organ emerytalny stosuje przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (może zmienić, uchylić lub unieważnić decyzje na zasadach określonych w tym Kodeksie), nie zmienia zasady, iż decyzje dotyczące wysokości zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy są decyzjami z zakresu ubezpieczeń społecznych. Należy podkreślić, iż zasadą jest, że w sprawach nieuregulowanych w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin stosuje się przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 11 i 31 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin). Nie ulega zatem wątpliwości, że rozstrzygnięcie o zmianie lub uchyleniu decyzji ostatecznej, od której przysługiwało zainteresowanemu odwołanie do sądu powszechnego, podejmowane jest na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. w formie decyzji, która dotyczy prawa do zaopatrzenia emerytalnego w sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego, co oznacza, że również od tej decyzji przysługuje odwołanie do sądu powszechnego. Zmiana lub uchylenie decyzji ostatecznej, od której nie zostało wniesione odwołanie do sądu powszechnego, to nic innego jak wydanie nowego rozstrzygnięcia w sprawie dotyczącej tego samego stosunku prawnego. Również rozstrzygnięcie w przedmiocie unieważnienia decyzji ostatecznej (stwierdzenia jej nieważności) dotyczy faktycznie prawa do zaopatrzenia emerytalnego w sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego. Nie jest uprawniona taka wykładnia przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, która prowadziłaby do wniosku, że w sprawach dotyczących tego samego stosunku prawnego byłby właściwy sąd powszechny, ale także sąd administracyjny, w zależności od tego w jakim trybie została wydana decyzja wojskowego organu emerytalnego (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopada 2007 r. sygn. akt I OSK 279/07, niepublikowane)

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 powołanej wyżej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego