Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 27 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. L. z dnia 25 sierpnia 2010 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. L. na decyzję Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] marca 2009 r. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową i myśliwską postanawia - odmówić zwolnienia od kosztów sądowych -
P. L. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową i myśliwską. W sprawie tej skarżący obowiązany jest do ponoszenia kosztów sądowych w toku całego postępowania.
W urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca podał, że prowadzi działalność gospodarczą (gastronomiczną), z której uzyskuje miesięczny dochód brutto w wysokości 1.000 zł. W gospodarstwie domowym pozostaje z żoną, która otrzymuje wynagrodzenie za pracę w wysokości 1.200 zł brutto miesięcznie. Jako majątek wykazano mieszkanie (nie podano powierzchni), samochód osobowy i samochód BUS służący do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca oświadczył, że choruje i znaczne kwoty pieniężne przeznacza na lekarstwa i wizyty lekarskie.
Z uwagi na to, że informacje podane w urzędowym formularzu nie pozwalały na pełną ocenę sytuacji materialnej wnioskodawcy, skarżący wezwany został pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. do nadesłania w terminie 14 dni: wyciągu z posiadanych rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych z okresu ostatnich trzech miesięcy, odpisu zeznania podatkowego za rok 2009, kserokopii rachunków wskazujących na wysokość ponoszonych w gospodarstwie domowym stałych miesięcznych wydatków, zaświadczenia pracodawcy o wysokości wynagrodzenia miesięcznego brutto żony wnioskodawcy, oświadczenia w przedmiocie powierzchni posiadanego mieszkania.
Wezwanie doręczone stronie w dniu 3 września 2010 r. pozostało bez odpowiedzi. Skarżący nie nadesłał żądanych dokumentów.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy stanowi realizację konstytucyjnej zasady prawa do sądu. Prawo to powinno być przyznawane wówczas, gdy strona jest w bardzo trudnej sytuacji materialnej, a odmowa przyznania prawa pomocy uniemożliwiałaby dostęp do sądu. Ocena, czy spełniona została przesłanka warunkująca przyznanie prawa pomocy, następuje na podstawie informacji przedstawionych przez stronę. Wnioskodawca obowiązany jest wykazać, że faktycznie znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy. Rzeczywista sytuacja majątkowa wnioskodawcy nie może budzić żadnych wątpliwości.
W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że spełnia przesłankę warunkującą przyznanie prawa pomocy. Wnioskodawca nie nadesłał kserokopii żądanych dokumentów, w tym m.in. wyciągu z posiadanych rachunków bankowych, odpisu zeznania podatkowego za 2009 r., zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia żony, jak również kserokopii rachunków wskazujących wysokość stałych miesięcznych wydatków. Dane te były niezbędne celem ustalenia, jaką kwotą faktycznie dysponuje rodzina po dokonaniu opłat. Wnioskodawca wskazał jedynie na niewielki dochód w wysokości 2.200 zł brutto, jednakże brak jest danych o stałych wydatkach. Dane zawarte w formularzu nie pozwalają stwierdzić, że strona nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na podstawie przedstawionych przez stronę danych nie można dokonać pełnej oceny możliwości płatniczych wnioskodawcy, a tym samym uznać, że spełniona została przesłanka, na mocy której następuje przyznanie prawa pomocy. Z akt postępowania sądowego wynika, że skarżący w dniu 20 września 2010 r. uiścił opłatę kancelaryjną w wysokości 100 zł.
Z uwagi na to, że strona nie wykazała, iż spełnia ustawową przesłankę, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 254 § 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.