Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Agnieszka Grzelak po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata
We wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF Skarżąca M. W. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Skarżąca oświadczyła, że jest osobą bezdomną i obecnie zamieszkuje u znajomych. Mieszkanie utraciła wskutek eksmisji. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że Skarżąca nie posiada żadnego majątku i jest osoba samotną. Jej jedynym źródłem utrzymania jest świadczenie wypłacane przez ZUS w kwocie 2.159,56 zł.
W odpowiedzi na wezwanie o przedłożenie dodatkowych dokumentów i oświadczeń obrazujących sytuację majątkową, Skarżąca przesłała roczne obliczenie podatku przez organ rentowy, z którego wynika, ze w 2014 r. Skarżąca uzyskała przychód 24.877,62 zł. Ponadto Skarżąca wyjaśniła, że znaczną kwotę miesięcznie przeznacza na leki. Oświadczyła, że kupuje najtańszą, dostępną na rynku żywność. Z uwagi na fakt, że nie posiada własnego mieszkania i pomieszkuje u znajomych, partycypuje w miesięcznych kosztach utrzymania. Skarżąca oświadczyła też, że nie posiada oszczędności, ani rachunków bankowych. Dołączyła również paragony świadczące o miesięcznych wydatkach oraz decyzję o waloryzacji renty.
Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:
Skarżący ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie oraz ustanowienie adwokata. Dla pozytywnego w tej kwestii rozstrzygnięcia konieczne jest spełnienie przesłanki, o jakiej mowa w art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej - "P.p.s.a."). Zgodnie z tym przepisem Sąd przyznaje prawo pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Oceniając wniosek Skarżącej z punktu widzenia powyższej przesłanki referendarz sądowy uznał, że zasługuje on na uwzględnienie.
Z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że jedynym źródłem utrzymania Skarżącej jest renta w kwocie 2.159,56 zł. Ponadto Skarżąca nie posiada własnego mieszkania i pomieszkuje u znajomych. Jak wynika z oświadczenia Skarżącej mieszkanie utraciła wskutek eksmisji. Nie posiada też żadnego majątku.
W związku z powyższym zasadne jest zwolnienie Skarżącej od kosztów sądowych i ustanowienie na jej rzecz adwokata.
Taki właśnie zakres udzielenia prawa pomocy podyktowany jest faktem bardzo trudnej sytuacji finansowej Skarżącej oraz brakiem przesłanek ku temu, że w najbliższej przyszłości sytuacja ta ulegnie zmianie.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.