Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. Sędziowie sędzia WSA Ewa Janowska asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2004 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić skargę.
W dniu 1 lipca 2002 r. wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego- Ośrodka Zamiejscowego we Wrocławiu skarga D. Ś., przesłana listem poleconym, nadanym dnia 28 czerwca 2002 r. D. Ś, zwróciła się do Sądu o pomoc, gdyż - jak twierdziła - Ośrodek Pomocy Społecznej w K. załatwia jej prośby odmownie. Wyjaśniła, że odwoływała się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., które przyznało jej uprawnienia do otrzymania zasiłku celowego, jednak Pani Dyrektor Ośrodka ponownie odrzuciła prośbę skarżącej. D. Ś. podniosła, że nie posiada emerytury ani renty, gdyż z uwagi na stan zdrowia została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Mieszka kątem u córki, której mąż nie chce łożyć na jej utrzymanie. Nie ma środków do życia, leczy się w poradni psychiatrycznej i potrzebuje pieniędzy na leki. Jej sytuacja jest krytyczna i to spowodowało, że dwukrotnie próbowała popełnić samobójstwo. Do skargi dołączyła pismo zawierające fragment treści orzeczenia lekarskiego, w którym przytoczono treść art. 1 ust. 1 oraz art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, z których wynika, że celem opieki społecznej jest umożliwienie osobom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych poprzez zapewnienie bytowania w warunkach odpowiadającym godności człowieka.
Skarżąca, wezwana do nadesłania kopii decyzji ostatecznej, będącej przedmiotem zaskarżenia, dostarczyła do Sądu decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., z dnia [...], wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy wszczętej wnioskiem z dnia 22 stycznia 2002 r. Przedmiotową decyzją przyznano skarżącej zasiłek celowy w wysokości 200 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż pierwsza decyzja w tej sprawie, z dnia 19 lutego 2002 r., którą przyznano zasiłek w tej samej wysokości, została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. (decyzja z dnia 9 kwietnia 2002 r.). Rozstrzygając sprawę po raz drugi, nie zmieniono wysokości przyznanego zasiłku, ponieważ nie pozwoliły na to środki finansowe jakimi dysponował Ośrodek.
Prezes Sądu wezwał D. Ś. do podania, czy od powyżej decyzji wniesione zostało odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. Skarżąca nie odpowiedziała na tak postawione pytanie, ograniczyła się do nadesłania kopii decyzji S.K.O w O. z dnia 9 kwietnia 2000 r., którą wydano po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora M.O.P.S. w K. z dnia 19 lutego 2002 r.
Odpowiedzią skarżącej na kolejne wezwanie - podobnie jak poprzednio- dotyczące wyjaśnienia kwestii wyczerpania toku instancji, było przesłanie kopii decyzji Dyrektora M.O.P.S. w K. z dnia 19 lutego 2002 r.
W toku postępowania sądowoadministracyjnego zwrócono się również do S.K.O. w O. Organ został zobowiązany do przesłania kopii zwrotnego potwierdzenia odbioru decyzji Kolegium z dnia 9 kwietnia 2002 r. przez skarżącą. Organ spełnił żądanie Sądu, a z dostarczonego dokumentu wynikało, że przedmiotowa decyzja została doręczona pełnomocnikowi D. Ś. najpóźniej w dniu 7 maja 2002 r. Data ta widnieje na odcisku datownika umieszczonego na formularzu potwierdzenia odbioru przez placówkę oddawczą urzędu pocztowego.