Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Sędzia WSA: Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 12 września 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. w przedmiocie postępowania Rady Miejskiej w Kluczborku postanawia: odrzucić skargę.
J. R. w dniu 17 lipca 2003 r., złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu skargę w sprawie nie udzielenia na piśmie odpowiedzi przez Burmistrza Miasta Kluczborka na jego pismo z dnia 15 stycznia 2003 r. o unieważnienie wyborów sołtysa, Rady Sołeckiej i Komisji Rewizyjnej Sołectwa Gokartów, gmina Kluczbork Województwo Opolskie, podzielenia Sołectwa Gokartów na dwa odrębne i funkcjonowania wysypiska śmieci w Gokartowie
W odpowiedzi na skargę z dnia 16 października 2003 r. Przewodniczący Rady Miejskiej w Kluczborku wniósł o jej oddalenie i stwierdził, że na skargę J. R. zawartą w piśmie z dnia 15 stycznia 2003 r. nie udzielono odpowiedzi na piśmie, a otrzymał on odpowiedź ustną zastępcy burmistrza Miasta Kluczborka A. N. Ponadto do skargi załączono dokumenty dotyczące sposobu załatwienia skargi J. R. z dnia 15 stycznia 2003 r. Wynika z nich, że pismem z dnia 12 marca 2003 r. skarżący wystąpił ze skargą do Wojewody Opolskiego o "podjęcie interwencji w sprawie o unieważnienie wyborów Sołtysa, Rady Sołeckiej i Komisji Rewizyjnej Sołectwa Gokartów obytego dnia 13 stycznia 2005 r. na podstawie pisma skierowanego do Burmistrza Miasta w Kluczborku z dnia 15 stycznia 2003 r., potwierdzonego przez sekretariat Urzędu Miejskiego w Kluczborku dnia 17 stycznia 2003 r.", W skardze do Wojewody Opolskiego podniósł też, że "niespełna dwa miesiące od złożonego pisma nie została udzielona żadna odpowiedź, tak oto załatwia się sprawy w Urzędzie Miejskim w Kluczborku przez najwyższe władze Miasta Kluczborka". Skargę tę Wojewoda Opolski przesłał pismem z dnia 19 marca 2003 r. na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego Przewodniczącemu Rady Miejskiej w Kluczborku do rozpatrzenia według właściwości przez Radę Miejską w Kluczborku.
Rada Miejska w Kluczborku w dniu 25 kwietnia rozpatrzyła przekazaną przez Wojewodę skargę J. R. z dnia 12 marca 2003 r. na Burmistrza Miasta Kluczborka. W kwestii nie udzielenia odpowiedzi na pismo z dnia 15 stycznia 2003 r. uznano skargę za zasadną, wyjaśniając jednocześnie, że w miejsce odpowiedzi pisemnej udzielona została odpowiedź ustna przez wiceburmistrza A. N. Następnie J. R. otrzymał odpowiedź od Przewodniczącego Rady Miejskiej w Kluczborku w piśmie z dnia 5 maja 2003 r. uznającą jego skargę z dnia 12 marca 2003 r. w części nie udzielenia odpowiedzi na piśmie na jego skargę z dnia 15 stycznia 2003 r. za zasadną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi J. R. jest bezczynność Burmistrza Kluczborka polegająca na nieudzielaniu odpowiedzi na jego pismo z dnia 15 stycznia 2003 r.
Skarga na bezczynność jest dopuszczalna, gdy przedmiotem bezczynności jest niewydanie aktu lub nie podjęcie czynności określonej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) przez organu administracji publicznej. Skarga na bezczynność organu jest pochodną skargi na określone prawne formy działania organów administracji publicznej. Oznacza to, że skarga na bezczynność organu przysługuje tylko w tych sprawach, w których są wydawane decyzje i postanowienia administracyjne (art. 3 § 2 pkt 1-3 ustawy - p.p.s.a.) oraz w tych sprawach w których mogą być podejmowane akty lub czynności określone w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.), a także wówczas, gdy odrębna ustawa tak stanowi.
Sąd administracyjny zobowiązuje organ do wydania aktu lub czynności bądź przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikającego przepisów prawa administracyjnego. Sąd administracyjny wyposażony jest bowiem w uprawnienia o charakterze kasacyjnym, orzeka o pozbawieniu mocy obowiązującej zaskarżonego aktu lub czynności (stwierdzeniu nieważności lub uchyleniu). W ten sposób sąd kontrolujący administrację publiczną nie zostaje włączony w proces administrowania, nie staje się organem administracyjnym wyższej instancji.
W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skarga J. R. jest niedopuszczalna. jest ona bowiem skargą powszechną unormowaną w art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego, a której przedmiotem może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Skargi te są rozpatrywane w trybie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego odnoszących się do skarg i wniosków (dział VIII) i nie podlegają kognicji sądu administracyjnego.
W związku z tym na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy skarga podlega odrzuceniu.
Z tych względów orzeczono, jak na wstępie.