Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Krupiński (sprawozdawca) Protokolant: - Po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2004 r. na posiedzeniu niejawnym przy udziale --- sprawy ze skargi K. M. na postępowanie Zarządu Miasta K. w przedmiocie zbywania nieruchomości komunalnych postanawia: o d r z u c i ć s k a r g ę
Skarżący K. M. wniósł w dniu 4 sierpnia 2003 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę, w której zarzucił Radzie Miasta w K. nieprawidłowości przy podziale gruntów pomiędzy poszczególne budynki komunalne, przeznaczanych do sprzedaży wraz z tymi budynkami na terenie K. Zakwestionował przy tym stanowisko zajęte w uchwale Rady Miasta K. z dnia 26 czerwca 2003 r., nr [...], ustosunkowującej się do krytyki postępowania władz miejskich K. przy sprzedaży nieruchomości na terenie miasta.
W dniu 24 grudnia 2003 r., po otrzymaniu wezwania o wskazanie przedmiotu skargi, skarżący oświadczył, że "przedmiotem skargi jest Urząd Miasta K."
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga winna ulec odrzuceniu.
Zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271) prawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z zasady nie działania prawa wstecz wynika konieczność zbadania dopuszczalności skargi w świetle przepisów obowiązujących w dacie jej wniesienia, czyli pod kątem przepisów ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym sąd orzeka w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa,
5) uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego oraz akty organów administracji rządowej stanowiących przepisy prawa miejscowego,
6) uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego.
Sąd orzeka także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosuje środki określone w tych przepisach (art. 16 ust.2 powołanej ustawy).
Oznacza to, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cyt. przepisie. W szczególności nie jest on władny do rozpoznawania skarg w potocznym znaczeniu tego słowa na sposób funkcjonowania organów administracji publicznej. Skargi te rozpoznawane są na podstawie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego i w stosunku do nich przepisy ustawy o NSA nie mają zastosowania (zob. np. wyrok NSA z dn. 1 grudnia 1998 r., nr III SA 1636/97 - zb. orzeczeń LEX nr 37138).