Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: sędzia WSA Jerzy Krupiński asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spraw. Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w dniu 29kwietnia 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi A Sp. Z o.o. w R. na uchwałę Rady Miejskiej w Głubczycach z dnia 28 lutego 2001 r. w przedmiocie rozpatrzenia protestu do projektu planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odrzucić skargę
W dniu 23 maja 2001 r. A Sp. z o. o. w R., reprezentowana przez radcę prawnego Z. M. wniosła skargę do NSA Ośrodek zamiejscowy w Katowicach na uchwalę Rady Miejskiej w Głubczycach z dnia 28 lutego 2001 r. o niepodjęciu uchwały o odrzuceniu protestu K. G. do projektu zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Głubczyce w części obejmującej grunty wsi Chomiąża
Skarżąca zarzuciła, iż wskazana uchwała została podjęta z naruszeniem art. 23 ust. 3 oraz art. 3 pkt. l i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415 z późn. zm.) oraz narusza art. 101 i 101a ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. Nr 16 poz. 95 z późn. zm.). Wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz nakazanie organowi nadzoru wprowadzenia zmian do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Głubczyce w części obejmującej grunty wsi Chomiąża zgodnie z załączonym projektem uchwały, na koszt i ryzyko Gminy Głubczyce i zasądzenia na rzecz skarżącego kosztów postępowania.
W uzasadnieniu podniosła, iż uchwałą z dnia 27 października 1999 roku, na wniosek złożony przez A Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w R., Rada Miejska w Głubczycach przystąpiła do sporządzania zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Głubczyce w części obejmującej grunty wsi Chomiąża, przy czym zmiana obejmować miała uwzględnienie możliwości budowy zespołu usługowo - handlowego wraz z infrastrukturą techniczną na działce należącej do Spółki.
Do sporządzonego projektu protest wniósł K. G., prowadzący działalność gospodarczą jako B. Protest obejmował całość projektowanych zmian. Interes prawny K. G. w żaden sposób nie został naruszony planowaną zmianą planu, a jego grunt nie sąsiaduje z gruntami objętymi planowaną zmianą. Stąd też dopuszczalne było wniesienie przez niego jedynie protestu, a nie zarzutu do projektowanej zmiany planu. Planowaną zmianą mógłby zostać naruszony jego interes faktyczny polegający na monopolistycznej pozycji na miejscowym rynku. Poza tym uwzględnienie wniesionego przez niego protestu nie znajduje żadnego uzasadnienia.
Przed włączeniem się do postępowania K. G. Rada Miejska uważała, iż dokonanie proponowanych zmian będzie korzystne dla mieszkańców Gminy, pozwoli na stworzenie nowych miejsc pracy, a także zwiększy wpływy Gminy z tytułu podatków i opłat. Po wniesieniu protestu przez liczącego się w Gminie przedsiębiorcę, stanowisko Rady Miejskiej uległo nagłej, zmianie wyrażającej się w dążeniu do ochrony dotychczasowego monopolu na prowadzenie tego rodzaju działalności przez K. G. W skutek wielu monitów udało się doprowadzić do umieszczenia sprawy na porządku obrad Rady Miejskiej, która podjęła uchwałę mającą ostatecznie wyeliminować możliwość pojawienia się konkurencji dla K. G.
Zgodnie z art. 3 pkt l ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym każdy ma prawo zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny. Spółka A posiada teren, natomiast możliwość jego zagospodarowania została na mocy przepisów planu zagospodarowania w znacznym stopniu ograniczona. Spółka A rozpoczęła negocjacje z kontrahentami, celem realizacji wspólnego przedsięwzięcia, tj. budowy stacji paliw wraz z infrastrukturą. Uchwała z dnia [...] niwecząca poprzednią, naraziła Spółkę na konkretne szkody i prowadzi do ograniczenia jej uprawnienia do zagospodarowania terenu, a zatem stanowi podstawę do zaskarżenia uchwały przez Spółkę na mocy art. 101 § 1. Przedłużające się postępowanie daje podstawę do zastosowania regulacji opisanej w art. 10la § 3 ustawy o samorządzie gminnym. Naruszenie powyższą uchwałą interesu prawnego Spółki oraz przewlekłość postępowania w sprawie zmiany planu oraz uprawnień do zagospodarowania należącego do nie terenu jest, w ocenie skarżącej, bezsporne.