Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Cisek po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2009r. posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na zarządzenie Burmistrza Miasta Z. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przekazania środka trwałego, tj. lokalu mieszkalnego położonego w Z. przy ul. B. [...] na rzecz Przedsiębiorstwa Usług komunalnych Sp. z o.o. w Z. postanawia 1. odrzucić skargę 2. zwrócić uiszczony wpis w wysokości 300 zł.
Działając w imieniu M. B. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na zarządzenie Burmistrza Miasta Z. z dnia [...] (Nr[...]) w przedmiocie przekazania środka trwałego, tj. lokalu mieszkalnego położonego w Z. przy ul. B. [...] na rzecz Przedsiębiorstwa Usług komunalnych Sp. z o.o. w Z. wniósł adwokat B. Ł. Od skargi uiszczono wpis w znakach opłaty sądowej w wysokości 300 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Stosownie do postanowień art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.
Natomiast zgodnie z art. 219 § 2 powyższej ustawy opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu administracyjnego.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przewidziano dwa sposoby uiszczenia opłaty sądowej: gotówką do kasy sądu administracyjnego, do którego wnoszone jest pismo lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Postanowienia art. 219 § 2 ustawy nie dają podstaw dla możliwości skutecznego uiszczania wpisu znakami opłaty sądowej. Znalazło to potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. W postanowieniu z dnia 7 kwietnia 2004r., FZ 28/04 (ONSA WSA 2004, nr 1, poz. 4) tenże sąd stwierdził, że z treści art. 219 § 2 ustawy wynika, iż brak jest podstaw do uiszczenia opłaty sądowej w innej formie niż ta przewidziana w tym przepisie.
W niniejszej sprawie wpis od skargi wniesionej przez profesjonalnego pełnomocnika został uiszczony znakami opłaty sądowej, a zatem z naruszeniem powyższych regulacji normatywnych, co musiało skutkować odrzuceniem skargi na podstawie art. 221 ustawy. Jak podnosi się bowiem w literaturze uchybienie obowiązkowi należytego opłacenia pisma podlegającego opłacie stałej przez adwokata lub radcę prawnego może polegać zarówno na niewniesieniu opłaty lub wniesieniu jej w wysokości innej niż określona w przepisach rozporządzenia, jak i w opłaceniu jej w znakach opłaty sądowej ( por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Zakamycze 2005r., s. 547).
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.